ล่าขุมทรัพย์เริงขุมกาม2

เมลดาโอบกอดร่างของชายชราที่เรืองแสงสีเงินไว้ ในขณะที่ขาของเธอค่อยๆ แยกออกจากกันอย่างช้าๆอย่างที่เธอไม่ได้เป็นคนควบคุมอย่างน่าประหลาด ริมฝีปากของชายชราประทับลงบนริมฝีปากของเมลดาอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน ในขณะเดียวกัน ท่อนลำเรืองแสงของชายชราผู้นั้นก็ค่อยๆ เคลื่อนลงมาสัมผัสกับกลีบสาวที่เริ่มชื้นแฉะของเธออย่างช้าๆ ก่อนที่จะค่อยๆ แทรกตัวเข้าไปในกลีบแคมสวาทของเธออย่างอ่อนโยน

เมลดาไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดใดๆ แต่กลับรู้สึกถึงความอบอุ่นและพลังงานมหาศาลที่ไหลวนอยู่ภายในร่างกายของเธอ ไอ้บุญทิ้งที่มองดูภาพนั้นก็รู้สึกตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า มันไม่ได้รู้สึกถึงความหื่นกระหาย แต่กลับรู้สึกถึงความศักดิ์สิทธิ์และสวยงามที่มันมองเห็น