แนะนำเรื่อง
หลังจากหนีออกจากเผ่าได้ ก็เที่ยวเล่นสนุกสนานจนวันหนึ่งข้าได้ไปเจอกับศาลากลางป่าและเจอเข้ากับรูปปั้นหยกรูปงามเข้า ชายหนุ่มในรูปสลักนั้นมีใบหน้าที่หล่อเหลางดงามอย่างหาที่เปรียบมิได้ ดวงตาที่หลับพริ้มนั้นดูสงบนิ่งแต่แฝงไว้ด้วยพลังอำนาจบางอย่าง
"หล่อเหลาจริงๆ เลย... ขี้โกงชะมัด!" ลู่เหว่ยพึมพำกับตัวเองเบาๆ ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อเล็กน้อย
ความอยากรู้อยากเห็นเริ่มครอบงำจิตใจที่ใสซื่อของเขา "ข้า... ข้าจับดูได้ไหมนะ?" เขาเอียงคอเล็กน้อย มองซ้ายมองขวา ไม่เห็นมีใครอยู่แถวนี้เลยสักคน
ความอยากรู้อยากเห็นทำให้เขากล้ามากขึ้น เขาเริ่มไล้มือไปทั่วรูปสลักนั้นอย่างไม่เกรงใจ สัมผัสไปที่ใบหน้าคมคาย ไล่ลงมาที่ลำคอระหง แผงอกกว้าง ไหล่ที่แข็งแรง และแขนขาที่ได้สัดส่วน ทุกส่วนสัดล้วนสลักออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบราวกับมีชีวิตจริงๆ
ลู่เหว่ยไล้มือลงมาเรื่อยๆ ... เรื่อยๆ ... จนกระทั่งมาถึงส่วนที่ทำให้เขาเกิดความสงสัยใคร่รู้มากที่สุด ดวงตากลมโตของเขาเป็นประกายด้วยความซุกซนระคนอยากรู้อยากเห็น
เขายิ้มกริ่มออกมาเล็กน้อย "คงจะไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง... ข้าก็แค่อยากจะรู้ว่า... เขามีเหมือนข้าหรือเปล่าน่ะ" ความคิดไร้เดียงสาผุดขึ้นในหัว
ว่าแล้ว ลู่เหว่ยก็ตัดสินใจรวบรวมความกล้า ค่อยๆ ยื่นมือที่สั่นเล็กน้อยของเขาลงไปยังส่วนนั้นของรูปสลัก...
"เอ๊ะ?" เสียงอุทานเบาๆ หลุดออกมาจากปากของเขาเมื่อปลายนิ้วสัมผัสกับสิ่งที่อยู่ภายใต้ผ้าคาดเอวที่สลักไว้อย่างแนบเนียน "รูปปั้นนี้... ก็มี 'เจ้านั่น' เหมือนข้าด้วยนี่นา! น่าอายจัง!"
จากนั้นชีวิตของเขาคนนี้ก็ไม่สงบสุขอีกเลย
พูดคุยก่อนอ่าน
- สวัสดีจ้า ไรท์ไป่ไป่หลานเอง วันนี้มาเปิดเรื่องใหม่อกแล้วเนื่องจากหายไปนาน (ไหมนะ) แต่ก็นั้นแหละงับ เรื่องนี้เป็นแนวฝึกตน จีนโบราณงับ เ เรื่องนี้นายเอกของเราคือเจ้ากวางตัวน้อยแสนซือ ที่หนีออกมาจากเผ่าเพื่อทำตามความฝัน ส่วนพระเอกของเรานั้นไปอ่านเอาเองในเนื้อเรื่องน่าาา เรื่องนี้ฟิวกู๊ดไม่เครียดอ่านได้อ่านดี!
- เปิดอ่านล่วงหน้าตอนที่ 10 ขึ้นไปนะงับ แต่สำหรับคนที่อยากอ่ารวดเดียวอีบุ๊คมีงับ
-เรื่องนี้ไรท์แต่งจบแล้วเหลือเพียงรีไรทืกับตรวจคำผิดงับ