สปอย
“บอกข้าเดี๋ยวนี้ว่ามันทำไม พวกเจ้ากังวลอะไรกับแค่ถุงเงินถุงเดียว”
“พวกเราไม่ได้กังวลแค่ถุงเงินนี้ถุงเดียวเจ้าค่ะ แต่พวกเรากังวลเจ้าของของถุงเงินนี้มากกว่า”
“เจ้าคิดเหมือนข้ารึเปล่าฝูไอ่ ซินหยี หรือว่าเขาจะกลับมาแล้ว หนึ่งปีเดินทางมาที่นี่แค่สองครั้งแต่ทำไมกันท่านแม่ของเราถึงดันไปมีเรื่องกับเขาได้”
“พวกเจ้ากำลังทำให้ข้าหงุดหงิด ถ้าไม่อยากพูดไม่อยากบอกข้าจะขึ้นไปนอนพักผ่อน”
“ท่านแม่ไม่รู้จริงๆ หรือเจ้าคะ ท่านลืมได้ยังไง ท่านดูนี่สิ”
ซินหยียื่นถุงเงินมาตรงหน้า เฟยเมี่ยวแค่ขมวดคิ้วมองมัน มันก็แค่ถุงเงินธรรมดาอาจแปลกตรงที่เนื้อผ้าดูเป็นผ้าราคาแพงเท่านั้นและดูเหมือนว่ามีการปักลวดลายที่เป็นหน้าพยัคฆ์เอาไว้
‘แล้ว? ’
“ก็แค่ถุงเงินรึเปล่า มีอะไรให้น่าตกใจ”
“ท่านเอามันไปคืนเดี๋ยวนี้เลยนะเจ้าคะ ท่านแม่รู้รึเปล่าว่าท่านดันไปยุ่งกับคนที่ไม่มีใครกล้ายุ่งหรือมีเรื่องด้วย ถุงเงินสีเลือดนกมีตราพยัคฆ์ปักอยู่มีแค่คนคนเดียวเท่านั้นที่มีมัน ตราพยัคฆ์เป็นดั่งเครื่องหมายประจำตัวเขา สีประจำตัวคือสีแดงเลือดนก นามของเขาคือ ฉางไท่ซือ ชินอ๋องแห่งเมืองเหนือ”