เรนซาร์ | มิลค์
มนุษย์เสือร้าย • มนุษย์วัวนมน้อย
เรนซาร์โน้มตัวลงต่ำ ดวงตาทองลุกวาวขณะไล่สายตาตรวจสอบอีกฝ่ายอย่างไม่มีความละอาย
“นายรู้ไหม… ว่ากลิ่นตัวนายแทบบังคับให้ฉันตะครุบลงเดี๋ยวนี้เลย”
มิลค์หน้าแดง ตัวสั่นเล็กน้อย หูวัวกระดิกด้วยความไม่มั่นใจ
“ผม… ยังไม่เคย…”
“ฉันไม่ใช่นักล่าป่าเถื่อน” เสือดาวพูดพลางยื่นมือมาแตะผิวแก้มอย่างเบามือ “ถ้านายเต็มใจ ฉันจะเลีย… ทุกหยด…”
“ร่างกายนาย… เรียกร้องแทบจะทุกอณู” เสียงทุ้มต่ำเปล่งออกมาพร้อมกับฝ่ามือที่ลูบต่ำลงมาที่สะโพกผาย
มิลค์ตัวสั่น ขาทั้งสองเบียดเข้าหากันโดยสัญชาตญาณ แต่เรนซาร์กลับแทรกตัวเข้ามาแทนที่ จับข้อเท้าเรียวให้แยกออกอย่างมั่นคง ร่างของเขาคร่อมทับลงอย่างช้า ๆ
“ฮ…อึก…” มิลค์สะดุ้ง หายใจติดขัดเมื่อสัมผัสได้ถึงอวัยวะใหญ่โตที่เสียดสีอยู่ที่ต้นขาด้านใน—เพียงแค่ถูไถผ่านผิว… ก็ทำให้ร่างกายของเขาร้อนฉ่าขึ้นอีกขั้น
“ยังทันถ้าจะปฏิเสธ” เรนซาร์กระซิบ มือหนาไล้ผ่านเนินสะโพกแล้ววางนิ้วไว้ตรงกลางอย่างจงใจ “แต่นายกำลังเปียกแล้ว”
“ไม…ไม่จริง…” มิลค์หลับตาปี๋ พูดเสียงแผ่วทั้งที่ตัวเองก็รู้ว่าร่างกายปฏิเสธไม่ได้อีกต่อไป
Guest
