“หนูเก็บเสียงไว้ทำไมคะ... ไหนว่าคิดถึงอาไง ถ้าคิดถึงทำไมไม่ครางดัง ๆ ให้อาชื่นใจหน่อยล่ะคะ เป็นอะไรหืมม... คนดี”

^^ โปรย ^^ 

v 

v 

“อาดิษ อื้ออ...” 

เสียงครางหวานถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อใบหน้าหล่อก้มลงมาประกบจูบปิดปากเธอเอาไว้ ดิษวัตดูดกลืนกลีบปากของเธออย่างดุดันเพื่อเป็นการลงโทษที่เธอกล้าขัดคำสั่งเขาก่อนที่เรียวลิ้นสากร้อนจะดุนดันให้กลีบปากบางอ้าออกแล้วสอดเข้าไปเกี่ยวพันดูดดุนกับลิ้นเล็กอย่างถือสิทธิ 

“อืมม...” 

ดิษวัตส่งเสียงครางอย่างพอใจ เขาดูดดึงลิ้นเล็กให้ตอบสนองรุนแรงขึ้น ร่างน้อยยิ่งสั่นสะท้านหนักยามถูกลงโทษทั้งจูบอันแสนจะดุดันและเอาแต่ใจ อีกทั้งนิ้วเรียวที่ยังขยับเข้าออกในกายเธอไม่ได้หยุด สโรชาจิกมือลงกับท่อนแขนแกร่งแน่นก่อนจะเปลี่ยนเป็นทุบลงไปเมื่อรู้สึกว่าจวนเจียนจะหายใจไม่ออกและเริ่มทนกับกระแสความซ่านเสียวที่ได้รับไม่ไหว 

“อะ... อาดิษ อ๊าา... อ๊ะ...” 

***** 

< ฝากเรื่องนี้ด้วยน้าา ถ้าชอบก็ไปอ่านกันเลยจ้าา > 

... เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ... 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว