“หวาน... เธอหวานเหลือเกินญาณิน... รู้มั้ย ให้ฉันกินเท่าไรก็ไม่เบื่อ ไม่มีทางอิ่ม”

^^ โปรยจ้าา ^^ 

v 

v 

“อื้ออ... ลูฟ มะ... ไม่เอา เมื่อกี้นายก็เพิ่งจะทำไปเองนะ ยังไม่พออีกหรือไง” 

“ไม่พอ... แค่นั้นพลังฉันยังกลับมาไม่เต็มร้อยเลยนะ ช่วยฉันอีกหน่อยสิญาณิน” 

ใบหน้าหล่อที่กำลังรุกจูบผละขึ้นมามองสบสายตาคนตัวเล็กหลังจากที่พูด ก็ไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองมั้ยว่าสายตาของเขาที่กำลังมองสบมาในเวลานี้... ช่างดูออดอ้อนเสียเหลือเกิน 

“นะ... เด็กน้อยของฉัน” 

โอ๊ย! ไอ้ปีศาจบ้านี่ เขาไปเรียนรู้วิธีพูดกับการกระทำอันออดอ้อนออเซาะแบบนี้มาจากไหนกันนะ ไม่รู้บ้างหรือไงว่ามันทำให้ใจเธอสั่นและอ่อนยวบไปหมดแล้ว แล้วแบบนี้เธอจะตอบว่าอย่างไรได้อีกล่ะ นอกเสียจาก... 

“อีกแค่รอบเดียวพอนะ ถ้ามากกว่านี้... ฉันคงไม่ไหว”

v 

v 

^^ ฝากเรื่องนี้ด้วยน้าา หากชอบแนวนี้ก็ไปอ่านกันได้จ้าา ^^ 

(แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน) 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว