วันดีนั้นได้ยินคำพูดอย่างเปิดเผยของธนุสรณ์ เธอได้แต่ งงงันไปและนึกรู้ได้ทันทีว่า นายช่างธนุสรณ์จะต้องชอบภัสจริงๆ แน่
"นั่นสิ...โธ่ภัสหากมีคนไปรับมาส่งมันก็ดีอยู่แล้วนี่นา โดยเฉพาะคนที่ไว้ใจได้อย่างนายช่าง"
"คนเรา...ไว้ใจกันง่าย ๆ ไม่ได้หรอก"
ภัสราบอกทันที...
"ภัสเขาก็เป็นแบบนี้ล่ะ ขนาดผมเป็นเพื่อนเก่า เคยอยู่บ้านใกล้ ๆ กันมาก่อน เขายังไม่ค่อยไว้ใจผมเลยนะ"
ธนุสรณ์บอกอย่างอารมณ์ดี และไม่ทันที่จะคุยอะไรต่อ ก็มีคนมาตามตัวเขาเสียก่อน
"นายช่างครับ ทานอาหารเสร็จแล้วคุณมณีวรรณให้เชิญที่ห้องทำงานด้วยครับ"
เขาพยักหน้ารับคนงานคนนั้นและทานอาหารต่อ อย่างไม่รีบร้อนนัก หมดจานแล้วจึงหันมาบอกภัสรา
"เย็นนี้กลับบ้านด้วยกันนะ"
ภัสราไม่ได้ตอบอะไรเขา แต่ยอมรับว่าใจเต้นแรงทีเดียวล่ะ ใจเต้นและความรู้สึกมากมายก็ตามมา ทำไมเขาจะต้องมาใส่ใจกับหล่อนด้วยนะ