“ในทุกความรัก…มีใครคนหนึ่งที่ต้องยอมเป็นคนแพ้ เพื่อให้อีกคนได้มีความสุข ถึงแม้ความสุขนั้นจะไม่มีตัวเราอยู่เลยก็ตาม”
ฝนโปรยปรายในคืนวันอังคาร เสียงฟ้าคำรามกึกก้อง กลบเสียงร่ำไห้ที่เธอไม่กล้าเปล่งออกมา แป้งร่ำทรุดตัวลงบนม้านั่งไม้หน้าคอนโด ปล่อยสายตาเหม่อมองหยดฝนที่กระทบพื้นปูนอย่างเลื่อนลอย ในมือของเธอ โทรศัพท์สั่นไหว แสดงชื่อหนึ่งที่คุ้นเคย... บอส
เธอไม่รู้ว่ากดรับสายเพราะยังรัก หรือเพราะหัวใจยังไม่ยอมลืม เสียงของเขายังคงเหมือนเดิม... นิ่ง เรียบ และเย็นชา “เราคุยกันได้ไหม?”
คำถามง่ายๆ ที่เหมือนปลดล็อกบางอย่างในใจเธอ ต่อให้เธอเดินหนีไปไกลแค่ไหน ก็ยังมีส่วนหนึ่งของหัวใจ...ที่อยากหันกลับไปเผชิญหน้าเขาเสมอ
บอส วิศวกรหนุ่มผู้ไม่ถนัดการพูดคำหวาน แต่เป็นคนเดียวที่ทำให้โลกของแป้งร่ำอบอุ่น แม้เขาไม่เคยให้สถานะใด แม้หัวใจของเขายังเต็มไปด้วยชื่อของใครอีกคน... เพลง
เพลง ผู้หญิงที่แป้งร่ำไม่เคยพบหน้า แต่กลับรู้สึกแพ้ตั้งแต่ได้ยินชื่อ บอสเคยบอกว่า "ยังไม่พร้อม" และแป้งร่ำก็เฝ้ารอว่าสักวัน...เขาจะพร้อม แต่หัวใจไม่ใช่สนามรอคอย และความรักไม่ใช่การลงทุนที่ต้องเสี่ยงจนหมดตัว
ระหว่างการรอคอยนั้น พี หัวหน้าของเธอ กลับเป็นคนที่คอยเก็บเศษหัวใจที่แตกสลายอย่างเงียบๆ เขาไม่เคยพูดว่า "รัก" แต่การกระทำของเขา ทำให้เธอเชื่อว่า...เธอมีค่า
เธอเคยมี เอ็ม อดีตคนรักที่จากไปด้วยความเข้าใจผิด และกลับมาพร้อมคำว่า "เรายังไม่จบ" แต่ในใจของแป้งร่ำ ไม่มีใครแทนที่บอสได้
เรื่องราวของเธอไม่ใช่นิยาย ไม่มีเจ้าชาย ไม่มีคำสัญญาสวยหรู มีเพียงผู้หญิงธรรมดา ที่ยังคงฝังใจกับความรักที่ไม่มีคำว่า "เรา"
และเมื่อเธอเริ่มเข้าใจว่า ความรักข้างเดียว คือความเจ็บปวดที่งดงามที่สุด
เธอจึงเลือกจะถอย...ไม่ใช่เพราะหมดรัก แต่เพราะเธออยากให้เขา...เจอรักที่ดี ที่ไม่ใช่เธอ
Guest
