โปรดปรานเป็นที่หนึ่ง
8
ตอน
224
เข้าชม
8
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
7
เพิ่มลงคลัง
หากการบอกรัก คือการมอบดอกไม้ ยกให้คุณทั้งสวนก็คงไม่พอ

 

. ⊹ ◟⋆ ❀ ⋆◝ ⊹ . 

 

• โปรดปรานเป็นที่หนึ่ง • 

ภาคิน ❀ โปรดปราน 

 

“หมดหน้าที่ของเธอตั้งแต่วันนี้ หมดตั้งแต่ตอนนี้!” 

“ไสหัวออกไป!” 

 

“โปรดล่ะ” 

“วันนี้โปรดไม่มาเหรอ” 

 

“เธอเคยคิดไหมว่าอยากแต่งงานตอนไหน” 

“เคยครับ อยากแต่งงานตอนอายุยี่สิบเจ็ด” 

ตอนนี้โปรดปรานอายุยี่สิบห้า อีกสองปี 

“แล้วคุนภาคินล่ะครับ เคยแพลนงานแต่งไว้ไหม” 

“ไม่เคย” 

“แต่ตอนนี้ฉันคิดแล้ว ฉันอยากแต่งงานตอนอายุสามสิบเอ็ด” 

“ตอนนี้คุณภาคินอายุเท่าไหร่แล้วครับ” 

“ยี่สิบเก้า” 

“ก็อีกสองปี” 

 

อุบัติเหตุทางรถยนต์ทำให้ ‘ภาคิน’ สูญเสียความสามารถในการเดินด้วยขาทั้งสองข้าง ดวงตาหนึ่งข้างดับแสง ไร้การมองเห็นสิ่งต่าง ๆ บนโลกใบใหญ่ การรักษาดวงตาให้กลับมามองเห็นอีกครั้งมีโอกาส… 

โอกาสที่มีไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นทำให้เขาไร้ความหวังของการมีชีวิตอยู่ ขังตัวเองไว้ในห้องนอน กีดกันทุกการพบปะผู้คน ระเบิดอารมณ์ราวกับสัตว์ป่าที่ทำตามสัญชาตญาณ อยู่ดี ๆ ‘โปรดปราน’ ผู้ดูแลคนใหม่ที่ไม่รู้ว่าผู้เป็นแม่ไปหาคนดื้อแบบนี้เจอที่ไหน มาขึ้นเสียงใส่ภาคินบอกว่าถ้าไม่ชอบขี้หน้ากันขนาดนี้ ก็ลุกขึ้นมาผลักออกจากบ้านสิ ทั้ง ๆ ที่เขาไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ด้วยซ้ำ ! 

‘เดินได้เมื่อไหร่ โปรดปรานคือคนแรกที่ภาคินจะผลักออกจากบ้าน!’ 

‘แต่ราวกับพายุสงบลงในฤดูหนาว ดอกรักผลิบานตรงกลางใจในฤดูร้อน เป็นดั่งบ้านที่อยู่กลางสวน รายล้อมไปด้วยกลิ่นอายความหวัง ประครองกอดด้วยอุ่นไอรัก บอกรักซ้ำ ๆ ด้วยริมฝีปากที่พรมจูบ’ 

‘เจ็ดโมงเช้า ไม่ใช่เพียงแค่ถึงเวลาอาหารเช้า แต่เป็นเวลาที่จะได้เจอคนที่เป็นดั่งแสงตะวันแผ่แสงอบอุ่นคอยโอบกอดกันในตอนเช้า’ 

‘ทุกบ่ายวันศุกร์คุณภาคินไม่อยู่ห้องทำงาน ออกไปร้านจัดดอกไม้ ถึงบ้านก่อนสี่โมงเย็น เตรียมมื้อค่ำสองที่ก่อนหกโมงครึ่ง พร้อมช่อดอกไม้เมื่อช่วงบ่าย’ 

 

 

TO MY LOVELY READERS 

 

สวัสดีค่ะ เราเป็นนักเขียนมือใหม่ ก่อนอื่นต้องขอฝากเนื้อฝากตัว ฝากผลงานของเรากับทุกคนด้วยนะคะ เรามีความตั้งใจอยากจะแต่งนิยายให้จบหลาย ๆ เรื่องเลยค่ะ และเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อัปให้นักอ่านที่บังเอิญมาเจอนิยายของเราได้ติชมผลงาน หลังจากจับพลัดจับผลูมานาน 

เรื่องนี้พี่พระเอกของเราเป็นหมาบ้าค่ะ แต่รู้ไหมคะว่าหมาบ้ามันรักเจ้าของมาก หลัง ๆ ก็เลยกลายเป็นหมาแก่สมองน้อย เรียกยัยคนสวยทั้งวัน ชีวิตนี้พี่พระเอกเขาไม่เอาอะไรแล้วค่ะ หน้ามืดตามัวเหมือนโดนของ มาช่วยยัยน้องโปรดเลี้ยงคุณภาคินหน่อยนะคะ ไม่รู้จะโตเมื่อไหร่ 

หากมีตรงไหนผิดพลาด รู้สึกเอ๊ะ ๆ ในใจ สามารถติชมด้วยความสุภาพได้เลยนะคะ เพื่อให้เรานำส่วนนั้นไปปรับปรุงแก้ไข 

สุดท้ายแล้วค่ะ ช่วยเป็นกำลังใจหน่อยนะคะ สติกเกอร์สักหนึ่งอัน หัวใจสักหนึ่งดวง หรือคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจนะคะ 

สุดท้ายแล้วจริง ๆ ค่ะ ฝากกดติดตามหน่อยน้าคนสวย สุดหล่อทุกท่าน 🥺 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว