"ให้ข้าได้ช่วยท่านบ้างเถิด...รับรองว่าจะไม่ปล่อยให้ทุกอย่างต้องเลยเถิด...ไม่ให้มีการล่วงล้ำจนลึกซึ้ง...แค่ถูๆ ไถๆ ก็พอ...แค่ลูบๆ คลำๆ ก็ได้...แค่ใช้มือสาวขึ้นแล้วก็ละ...อ๊ะ!!"
ซูเมิ่งยังพูดไม่ทันจบร่างบางก็ถูกอุ้มไปที่เตียงทันที!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
'ปีศาจจิ้งจอกยั่วรัก'
[ตัวอย่างก่อนรู้ความจริง]
"ท่าน...เคยเจอปีศาจหรือไม่"
"ไม่"
"แล้วท่านคิดว่าปีศาจมีจริงหรือเปล่า"
"....."
"ข้า ข้าแค่ถามเฉยๆ น่ะ หากท่านไม่อยากตอบ..."
"แม้ไม่เคยพบ แต่ข้าเชื่อว่าปีศาจมีจริง"
"แล้วท่านกลัวพวกเขาไหมเจ้าคะ"
"ไม่รู้สิ ข้าเชื่อว่าปีศาจก็คงเหมือนกับมนุษย์..."
"....."
"คือมีทั้งดีและชั่วปะปนกัน ปีศาจที่ดีย่อมไม่ระรานหรือคิดร้ายต่อผู้ใด ส่วนปีศาจที่ชั่วร้ายอาจชอบกินหรือสูบพลังวิญญาณของมนุษย์เป็นอาหาร"
"ขะ ข้าก็คิดเช่นนั้น แล้ว...ท่านคิดว่าปีศาจจะสามารถอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้หรือไม่"
หลี่เฉิงกะพริบตาปริบๆ อย่างครุ่นคิด แล้วจึงตอบกลับด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง
"ข้าไม่เคยเห็นใครอยู่ร่วมกับปีศาจมาก่อน"
"....."
"แต่หากปีศาจตนนั้นมาดี ข้าก็เชื่อว่าพวกเราจะสามารถอาศัยอยู่บนโลกนี้ร่วมกันได้"
ใบหน้าซีดเผือดของซูเมิ่งดูดีขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น
"แล้ว...ท่านว่าหากพวกเขามีใจตรงกันขึ้นมา พวกเขาจะสามารถรักกันได้หรือไม่"
"รักหรือ?"
หญิงสาวพยักหน้าแล้วรอฟังอย่างตั้งใจ นางเองก็ไม่รู้ว่าเหตุใดต้องอยากรู้คำตอบจากปากเขามากถึงเพียงนี้ ทว่าคำตอบของเขากลับไม่ใช่สิ่งที่นางต้องการจะได้ยิน
"ข้าไม่คิดว่ามนุษย์กับปีศาจจะสามารถครองคู่กันได้เพราะพวกเรามีต้นกำเนิดจากเผ่าพันธุ์ที่แตกต่างกันมากเกินไป...ต่างคนต่างอยู่จึงจะดีที่สุด"
"!!!!!"
-----------------------------------------------
"หลี่เฉิง" นางเรียกเขาในความมืด ยามที่เห็นชายหนุ่มล้มตัวลงนอน
"หืม" เขาขานรับเบาๆ แล้วรอว่านางจะพูดว่าอะไร
"ท่านเคยคิดบ้างหรือไม่ ว่าบางทีข้าอาจจะไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่ท่านคิด"
หลี่เฉิงหันมายิ้มให้นางในความมืดอย่างอบอุ่น แม้ไม่รู้ว่านางจะมองเห็นหรือไม่ แต่เขาก็ยังอยากจะยิ้มให้นาง
"ไม่ว่าเจ้าจะเป็นเช่นไร ข้าเชื่อในสิ่งที่ข้าเห็นและรู้สึก"
"....."
"และข้ามั่นใจว่าเจ้าเป็นคนดี"
---------------------------------------
"หลี่เฉิง..."
"หืม"
"ข้าเป็นปีศาจจริงๆ"
"ได้ๆ หากเจ้าอยากเป็นปีศาจ เช่นนั้นข้าก็จะเป็นปีศาจเป็นเพื่อนเจ้าดีหรือไม่ เจ้าว่าอย่างข้าจะเป็นปีศาจอะไรดี...อืม ปีศาจต้นโสมกระมัง"
"....."
หลี่เฉิงนึกแปลกใจที่ซูเมิ่งดูเคร่งเครียดและจริงจัง ในยามปกตินางมักพูดเล่นและยิ้มขำกับมุกตลกฝืดที่เขาชอบเล่น
"ซูเมิ่ง เจ้าไม่สบายหรือเปล่า"
เขาพยายามจะใช้หลังมือวางทาบที่หน้าผากมนเพื่อวัดอุณหภูมิ ทว่าร่างงามกลับถอยหนี
"หลี่เฉิง ข้าไม่ได้ล้อเล่น ข้าเป็นปีศาจจริงๆ"
"!!!"
นางไม่เพียงพูดแต่ยอมเผยหูจิ้งจอกออกมาให้เขาเห็น
-----------------------------------
[ตัวอย่างหลังรู้ความจริง]
"ท่านพี่...ท่านลืมไปแล้วหรือว่ามิได้มีเพียงวิธีเดียวที่จะช่วยคลายกำหนัดได้..."
"เจ้า...หมายความว่าอย่างไร"
หลี่เฉิงหลับตาแน่น พยายามควบคุมจิตใจตนเองให้สงบ เพราะกลิ่นหอมอ่อนๆ ของนางกำลังทำให้ลมหายใจของเขาสะดุด
มือข้างหนึ่งจับแขนเสื้อของนางแน่นราวกับต้องการหาที่พึ่งทางใจ จิตใต้สำนึกกำลังโหยหาอ้อมกอดของภรรยาและต้องการให้ร่างกายของตนได้อยู่ในอ้อมกอดของผู้หญิงที่เขารักที่สุด
ซูเมิ่งเห็นเขาเริ่มโอนอ่อนมากกว่าเดิมก็รีบเกลี้ยกล่อมทันที
"หากท่านพี่ยังยึดมั่นในปณิธานอันแรงกล้า ข้าย่อมไม่ขัดขวาง"
"....."
"แต่ได้โปรดให้ข้าได้ช่วยท่านบ้างเถิด..."
"....."
"ข้ารับรองว่าจะไม่ปล่อยให้ทุกอย่างต้องเลยเถิด..."
"....."
"ไม่ให้มีการ...ล่วงล้ำ...จนลึกซึ้ง"
"....."
"แค่ถูๆ ไถๆ ก็พอ"
"....."
"แค่ลูบๆ คลำๆ บ้างอีกนิดหน่อย"
หลี่เฉิงกลืนน้ำลายลงคอครั้งแล้วครั้งเล่าจนรู้สึกว่าลำคอแห้งผากและต้องเบิกตากว้างด้วยใจเต้นแรงเมื่อนางยกมือขาวๆ ขึ้นมาแล้วมองไล่ไปมาจากโคนจรดปลายนิ้วด้วยสายตายั่วยวน
"แค่ใช้...มือ...สาว...ขึ้น ละ...อ๊ะ!!"
------------------------------------------
สวัสดีค่ะทุกคน 'ไป๋กั่ว' พาผลงานเรื่องที่เจ็ดมาฝากทุกคนแล้วน้า อิอิ
เรื่อง 'ปีศาจจิ้งจอกยั่วรัก' เป็นนิยายรักกุ๊กกิ๊กเบาสมอง ระหว่างพระเอกที่เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา...หมอชาวบ้านที่มีจิตใจโอบอ้อมและเมตตากับนางเอกที่เป็นปีศาจจิ้งจอกสาวจำแลง...น่ารัก ร่าเริง และช่างยั่วยวนไม่เกรงใจใคร
ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากการเป็นเพียงคนแปลกหน้า ค่อยๆ พัฒนาทีละน้อยจากความใกล้ชิด แต่แล้วพระเอกจะทำอย่างไรเมื่อความจริงปรากฏว่าคนรักของเขานั้น...ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา! ทว่าเป็นปีศาจที่ผู้คนรังเกียจและหวาดกลัว!
ความแตกต่างของชาติกำเนิดและเผ่าพันธุ์นี้จะเป็นอุปสรรคหรือบทพิสูจน์รักแท้ ทั้งสองจะฟันฝ่าไปด้วยกันได้หรือไม่...เราไปติดตามเรื่องราวของพวกเขาพร้อมๆ กันนะคะ!
Guest
