เขาเรียกผมว่าคนข้ามเขต

เลินเกิดบนผืนแผ่นดินไทย แต่พ่อกับแม่เป็นชาวเวียดนามที่หนีสงครามจากลาวมาไทย เขาเกิดและเติบโตในชุมชนที่รายล้อมไปด้วยชาวเวียดนามหรือที่คนที่นี่เรียกว่าญวณอพยพ ด้วยเหตุนี้จึงไม่รู้สึกถึงความแตกต่างระหว่างการมีหรือไม่มีสัญชาติไทยและไม่เคยรู้จักคำว่าน้อยเนื้อต่ำใจ

จนกระทั่งมารดาที่พึ่งสุดท้ายจากโลกใบนี้ไป เขาถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นครอบครัวโกงเงินและขับไสไล่ส่งอย่างใจจืดใจดำ

เลินต้องย้ายจากจังหวัดสกลนครบ้านเกิดมาทำงานรับจ้างให้คนรู้จักที่จังหวัดอุดรธานี แต่กลับมารู้ภายหลังว่าการเดินทางข้ามเขตของตัวเองนั้นเป็นเรื่องผิดกฎหมาย

ชายหนุ่มตื่นตกใจมาก เขากลัวจะถูกส่งตัวไปยังสถานกักกัน เพราะไม่มีเงินจ่ายให้ตำรวจเพื่อแลกอิสรภาพ และในตอนที่กำลังหนีหัวซุกหัวซุน เขาก็ได้เจอกับผู้ชายคนนั้น อีกฝ่ายเหมือนแหล่งน้ำกลางทะเลทราย เหมือนแสงสว่างที่ลอดผ่านแมกไม้ในป่าทึบ

เล้งดีกับเขามาก แต่ขณะเดียวกันก็ใจร้ายกับเขาที่สุด

ความรักและความสิ้นหวัง คนคนนี้สอนให้เขารู้จักทั้งหมด