Who's there ไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ใคร

ฟองฝัน... 

เธอฝันว่าเธอยืนอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งที่ไม่คุ้นตา หมอกควันหนาทึบจนมองอะไรไม่เห็นเลยสักอย่าง กลิ่นคาวเลือดบางเบาโชยมากระทบจมูกคล้ายมีคล้ายไม่มี บรรยากาศรอบตัวเย็นยะเยือก เธอรู้สึกหนาว ไม่เพียงแต่ร่างกายหากกลับเสียดแทงลึกไปถึงขั้วหัวใจอย่างน่าประหลาด 

เธอเดินวนเวียนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหยุดฝีเท้า เมื่อได้ยินเสียงแกรกกรากคล้ายคนกำลังข่วนอะไรบางอย่างอยู่ 

ฟองเดินตามเสียงนั้นไปอย่างช้า ๆ และเมื่อเสียงเริ่มดังชัดขึ้น เธอก็รีบสับฝีเท้าตรงไปยังทิศที่มาของเสียง ขณะเดียวกันก็ยกมือขึ้นมากุมอกข้างซ้าย เพราะไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกใจหวิว ๆ แม้กระทั่งในความฝัน ยิ่งเข้าใกล้ต้นเสียงมากเท่าไร ขอบตาก็ยิ่งร้อนผ่าวราวกับจะร่ำไห้ออกมา 

กระทั่งสุดท้าย ท่ามกลางหมอกหนาทึบ ปรากฏประตูไม้รูปร่างคุ้นตาบานหนึ่งขึ้นตรงหน้า ฟองพิจารณาอยู่ไม่นานก็พบว่า ประตูไม้บานนั้นเหมือนกับประตูบ้านของเธอทุกกระเบียดนิ้ว 

เสียงแกรกกรากที่คล้ายกำลังข่วนประตูยังคงดังอยู่ ฟองไม่รอช้า รีบกดข่มทั้งความหวาดกลัวและความรู้บางอย่างในจิตใจ ก่อนจะยื่นมือออกไปเปิดประตูไม้บานนั้น 

ทันทีที่บานประตูเปิดออก ก็มีมือชุ่มเลือดสด ๆ สีแดงฉานข้างหนึ่ง ยื่นผ่านประตูตรงเข้ามาหาเธอ