"พี่พีท พี่จะมากอดผมทำไมเนี่ย" ผมเอ่ยบอกคนที่อยู่ดีๆก็โผกอดจากทางด้านหลัง
"ก็พี่คิดถึงพายนี่ อาทิตย์นี้เรายังไม่ได้เจอกันเลยนะ พี่เองก็งานยุ่ง เบื่ออ่ะ พี่ให้ปั้นทำเหมือนเดิมดีกว่าไหมเนี่ย?" ผมเอียงหน้าหันกลับไปมองช้าๆ
"อันนี้พี่พีทพูดจริงหรือพูดเล่นครับเนี่ย"
ผมมองอากัปกิริยาของพี่ผู้ชายตัวสูงที่ทำหน้าฟินไม่ยอมตอบผม เมื่อคิดว่ามันเริ่มนานไปเเล้วที่พี่พีทได้ทั้งกอด หอมต้นคอหลังของผม ผมเลยจัดการตีลงไปบนเเขนล่ำที่เริ่มมีกล้ามอย่างเเรง
เพี๊ยะ!
"โอ้ย... พายอ่า ตีพี่ทำไมเนี่ย"
"ก็พายรอคำตอบอยู่ พี่พีทอย่ามาเนียนได้ไหม พูดจริงหรือเปล่าครับ?" ผมมองหน้าพี่พีทอย่างจริงจัง เกิดพี่เเกคิดขึ้นมาจริงๆ ผมว่ากลับไปวงโคจรเดิมอีกแน่ๆ
"ไม่คร้าบ~ พี่เเค่หยอกเฉยๆ เเต่คิดถึงจริงๆน้า" พูดจบก็เดินโผเข้ามาหาผมอีกรอบ เเต่รอบนี้ก็คงจะปล่อยให้เขาได้หอม ได้กอดเเบบจุใจไปแหละ เพราะผมเองก็.....คิดถึงพี่พีทเหมือนกันครับ
ตอนพิเศษผมทำการรวมลงไปในเล่มนิยายให้ 2 ตอนแล้วครับ
รีไรท์นิดหน่อยและตรวจอักษรครบแล้ว ถ้าใครชื่นชอบน้องมาสคอตมาช่วยให้กำลังใจไรต์ได้ด้วยการซื้อนิยาย อ้อ! ลดราคาอยู่นะครับ ^^
Guest
