ภารกิจช่วยตัวร้ายในวันสิ้นโลก

พันวา หิรัญสกุล

นั้นคือชื่อใหม่ที่เขาได้รับหลังจากถูกสิ่งที่เรียกตัวเองว่าระบบดึงวิญญาณที่กำลังจะก้าวเท้าเข้าไปในเขตปรโลกให้เข้ามาสวมร่างหนึ่งในตัวประกอบผู้อาภัพของนิยายเรื่องนี้

เขาใช้ชีวิตอยู่ที่นั้นมานานกว่าสามปีทว่าอยู่ดี ๆ วันหนึ่งระบบที่เขาตั้งชื่อให้ใหม่ว่าระบบน้อยก็ได้มอบหมายภารกิจสำคัญอย่างหนึ่งให้แก่เขา ...มันเป็นภารกิจที่เขาจะต้องทำให้สำเร็จหากเขาไม่อยากตายซ้ำสองด้วยสภาพน่าอเนจอนาถเหมือนชาติที่ผ่านมา ทว่าเขาที่เคยแต่ทำทุกอย่างตามใจตนจะต้องมาทำตามคำสั่งของคนอื่นอย่างงั้นหรือ...

อ่า มันช่างเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยจริง ๆ

.

.

.

"เงยหน้าขึ้นมา"

เสียงนุ่มเรียบดังขึ้นท่ามกลางเสียงสะอื้นไห้ของใครอีกคน อคินน์ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นตามคำสั่งของคนงาม ทว่าเขากลับไม่กล้าที่จะมองอีกฝ่ายตรง ๆ ใบหน้าคมจึงหันไปด้านข้างเสสายตาหลบไปมองพื้นเบื้องล่างแทน

ท่อนมือเรียวยกขึ้นมาวางไว้ที่ข้างแก้มอย่างแผ่วเบาก่อนจะออกแรงบีบสันกราม บังคับให้เจ้าหมาตัวโตหันกลับมามองหน้าตนเอง

"ตาแดงหมดแล้ว" พันวาว่าพลางไล้ปลายนิ้วลงบนเปลือกตาของคนตัวสูง

"แล้วยังไง มึงจะปลอบกูหรือไง" น้ำเสียงทุ้มที่เคยตวาดดังในช่วงแรกค่อย ๆ แผ่วลงจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงราวกับว่าผู้พูดไม่ได้ประสงค์จะให้คนฟังได้เข้าใจในความหมายของมัน

ทว่าทั้งสองอยู่ใกล้กันเกินไป แม้จะเป็นเพียงเสียงแผ่วราวกระซิบพันวาก็ยังคงได้ยินมันอยู่ดี

"ใช่...มาสิ" พันวาพูดพลางอ้าวงแขนออกกว้าง

"อะไร?" คนที่ยังอยู่ด้านบนถามอย่างพาซื่อเหมือนว่าเขาไม่เข้าใจในความหมายของคำคำนั้นจริง ๆ

"มาทำสิ่งที่นายอยากทำไง" เขาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลขณะที่แขนยังคงอ้ากว้างอยู่เหมือนเดิม ราวกับกำลังจะบอกว่านี่เป็นการอนุญาตซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างที่คนตัวสูงคิดอยากทำ

อคินน์โน้มกายลงไปในอ้อมแขน…หลังจากนั้นไม่นานเสียงครวญครางราวจะขาดใจก็ดังขึ้นเป็นระรอกท่ามกลางบรรยากาศอุ่นร้อนที่ค่อย ๆ หลอมละลายใจคนทั้งสอง

- ไหน ๆ ก็ได้มีชีวิตอีกครั้งแล้วงั้นเขาจะลองเล่นสนุกต่อสักหน่อยก็แล้วกัน -