ลูกหนี้(จำเลย)ที่รัก

ขวัญแก้วพยายามทำสีหน้าเรียบเฉย เธอจะต้องไม่แสดงความหวาดกลัวชายหนุ่มออกมาให้เขาเห็น ไม่งั้นเขาก็จะข่มเหงเธอไม่หยุด

“มาตกลงหน้าที่ของเธอกัน สิ่งที่เธอต้องทำหลังจากนี้”

ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบพลางเดินไปนั่งที่ปลายเตียง โดยที่สายตาของเขาไม่ได้ละไปจากร่างบางเลยแม้แต่วินาทีเดียว

ขวัญแก้วพยักหน้าให้ชายหนุ่ม โดยที่เธอขยับก้าวถอยหลังให้ออกห่างจากเขาอย่างระแวดระวัง

“ฉันจะไม่อ้อมค้อมนะ เธอต้องมาดูแลฉันตั้งแต่ตื่นนอนจนถึงเข้านอน แล้วถ้าฉันต้องการ เธอก็ต้องรีบมาปรนนิบัติดูแลฉัน...บนเตียง!!”

กษิดิศบอก พลางไล่สายตามองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยแววตาจาบจ้วงอย่างหยาบคาย

“คุณหมายถึงอะไรคะ!?” ขวัญแก้วขมวดคิ้วถามชายหนุ่มอย่างงุนงง

“หึหึ! เธอก็ไม่ใช่เด็กน้อยแล้วนะ เธอคิดว่าฉันยอมรับข้อเสนอของแม่เธอเพื่ออะไรงั้นเหรอ!?” ชายหนุ่มบอกพลางยิ้มเยาะ

“ทำงานใช้หนี้ให้คุณ!”

“ใช่! งานที่ต้องไปนอนอ้าขาให้ฉันบนเตียงไง!!!”

คำพูดตรงไปมาของชายหนุ่ม ทำให้ขวัญแก้วเบิกตากว้างอย่างตกใจ มันต่างอะไรกับที่เธอต้องขายตัวให้กับเขากัน นี่เธอจะไม่เหลือศักดิ์ศรีให้ภูมิใจอีกแล้วเหรอ!