เพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดเพียงครั้งเดียว ได้พรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากชีวิตของเหมยหลิน เหลือทิ้งไว้เพียงร่างไร้วิญญาณที่นอนแข็งเย็นอยู่บนพื้นถนนในคืนที่หนาวเหน็บ
แสงสว่างจ้าที่ปรากฏขึ้นทำให้เหมยหลินต้องหลับตาแน่น ราวกับว่ามันเป็นแสงที่พาเธอหลุดพ้นจากความเจ็บปวดและความเสียใจในอดีต เมื่อเธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ภาพที่เห็นทำให้หัวใจของเธอแทบหยุดเต้น เธอกำลังนั่งอยู่ในห้องนอนเก่าที่เต็มไปด้วยความทรงจำ และสามีที่นอนหลับอยู่บนเตียง
เหมยหลินมองไปรอบๆ ด้วยความสับสนอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“นี่มัน... เป็นไปได้ยังไง?” เธอพึมพำกับตัวเอง เสียงของเธอสั่นเครือไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งตกใจและโล่งใจในเวลาเดียวกัน “ขอบคุณสวรรค์ที่ให้โอกาสฉันได้แก้ไขความผิดพลาด”
แต่ก่อนที่เธอจะได้ตั้งสติ เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นก็ขึ้นที่หน้าประตู
“คุณเข้ามาทำไม! คุณทิ้งพวกเราไปแล้วไม่ใช่หรือ!”
เหมยหลินหันไปมอง พบกับสายตาแข็งกร้าวของกู้เจิ้งอี้ ลูกชายคนโตวัย 10 ขวบที่ยืนอยู่ตรงประตู ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความโกรธที่สะสมมานาน
กู้เจิ้งหยวนและกู้เจิ้งซาน ลูกชายคนรองและคนเล็ก เดินตามหลังพี่ชายมามองเธอด้วยสายตาเดียวกัน สายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้แต่ง ชื่อตัวละครและสถานที่ไม่อยู่จริง ทุกอย่างเป็นเรื่องสมมุติ อาจจะไม่ค่อยสมเหตุผล ขอให้ทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านเพื่อความสนุกและความบันเทิงเท่านั้น
*ย้ำอีกครั้งนิยายเรื่องนี้เขียนมาจากจินตนาการของคนเขียน ราคาของและค่าเงิน ของใช้ต่าง ๆ อาจจะไม่ตรงตามความเป็นจริงในยุคนั้น
ผู้เขียน นามปากกา ดอกไม้หนาม ขอสงวนลิขสิทธ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2537 และฉบับเพิ่มเติม พ.ศ 2558
ไม่อนุญาตให้คัดลอก ถ่ายรูป แคปหน้าจอ หรือสแกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ เพื่อจำหน่ายหรือเผยแผร่ส่งต่อให้กับผู้อื่น หากฝ่าฝืนจะดำเนินการตามกฎหมายให้ถึงที่สุด
Guest
