วายุภัค พิพัฒน์ไพศาล หรือ สายลม ผู้มีหน้าตาราวกับเทพเจ้ากรีก ด้วยความสูง 185 เซนติเมตร ใบหน้าคมสันมองเห็นสันกรามเด่นชัด จมูกโด่งเป็นสันนั้นเข้ารูปกับใบหน้าหล่อเหลาได้เป็นอย่างดี นัยน์ตาสีน้ำตาลคมกริบน่าค้นหา ทายาทคนเดียวของตระกูลพิพัฒน์ไพศาล เจ้าของธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์และโรงแรมชื่อดัง ที่พ่วงท้ายด้วยธุรกิจสีเทาที่สืบทอดกันมาตั้งแต่รุ่นทวดจนตกมาถึงรุ่นของสายลม นั่นก็คือการขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียที่ตอนนี้มีพ่อของสายลมขึ้นนั่งแท่นอยู่
ท้องนภา อักษรปัญญา หรือว่า แผ่นฟ้า เด็กต่างจังหวัดที่สอบติดมหาลัยในกรุงเทพฯ ทว่าเด็กต่างจังหวัดคนนี้กลับมีรูปร่างหน้าตาดูดีราวกับว่าไม่เคยตากแดดตากลม เพราะผิวที่ขาวราวกับน้ำนม ผมดำสนิทยิ่งขับให้ผิวขาวขึ้นไปอีก ใบหน้าสวยละมุนมองเพลินไม่มีเบื่อ ดวงตาสีนิลเปล่งประกาย รอยยิ้มที่เผยออกมาจากริมฝีปากสวยรูปกระจับนั้น ยิ่งทำให้ดวงตาคู่สวยเปล่งประกายเพิ่มมากขึ้นไปอีก รูปร่างสูงโปร่งด้วยความสูง 175 เซนติเมตร ทุกอย่างที่รวมอยู่บนตัวของแผ่นฟ้านั้น เรียกได้ว่าสมบูรณ์ได้อย่างลงตัว
Cutscene
"ทีอย่างนี้แหละมองตามยังไม่เห็นเงาเขามาก็จะเป็นจะตาย มึงก็รู้ว่ามันชอบมึงใจดีกับมันหน่อยไม่ได้รึไง พอไม่เห็นมันมึงก็เป็นแบบนี้ถ้ากูไม่รู้ว่ามึงไม่ชอบมัน กูคงคิดว่ามึงชอบมันมากๆแล้วเนี่ยมองทางเป็นยีราฟคอยาวเชียว"
"มึงอย่ามาพูดมั่วคนอื่นได้ยินจะคิดว่ากูชอบผู้ชาย กูไม่ได้ชอบผู้ชาย! แล้วกูก็ไม่ได้ชอบมัน!" คนที่คอยมองประตูอยู่ไม่วางตาอย่างสายลมเอ่ยตอบออกไปในทันที
"มึงไม่ชอบมันก็อย่าให้ความหวังมันปล่อยให้มันได้ไปเจอคนที่ดีกว่ามึงดีกว่า มากั๊กไว้แบบนี้เสียเวลาชีวิตมันนะกูว่า"
"เจอคนดีเหี้ยอะไรถ้ากูไม่ดีไม่มีใครดีแล้ว!!" เมื่อได้ยินเพื่อนสนิทพูดออกมาแบบนั้นสายลมก็รู้สึกโมโหในทันที เขาก็ไม่ชอบด้วยที่บอกว่าให้ไปเจอคนที่ดีกว่าตัวเองเขาไม่ต้องการได้ยินประโยคพวกนั้น
"มึงอ่ะมันเหี้ย!! ไม่มีความดีเลยสักนิดถ้าเป็นกู กูไม่ชอบนะยิ่งรู้ว่าเค้าชอบยิ่งทำเหมือนกับเค้าเป็นของตาย กูจะดูว่าวันไหนที่มันหมดรักมึงจะอยู่ได้มั้ย มึงอย่าลืมนะว่าชอบได้มันก็เลิกชอบมึงได้เหมือนกัน"
+++++++++++
"เป็นไงล่ะมึงทีนี้ตาเขียวเลย กูขอให้เค้าได้เจอคนที่ดีกว่ามึงคนนั้นก็มาเลย สะใจกูยิ่งนักกูต้องเอาน้ำแดงไปติดสินบนเจ้าพ่อคณะแล้ว" ปกรณ์กระซิบสายลมเมื่อแผ่นฟ้าเดินไปนั่งที่ของตัวเองแล้ว ได้แต่ยกยิ้มร้ายอย่างพอใจที่เห็นเพื่อนสนิทเป็นแบบนี้บ้าง
"สินบนเหี้ยอะไร!! กูไม่เผาศาลก็บุญแล้ว!!!" สายลมเอ่ยออกมาด้วยความโมโหเมื่อแม้แต่เพื่อนสนิทก็ไม่เข้าข้างเขา แถมยังจะส่งเสริมให้มีคนมาจีบแผ่นฟ้าอีกต่างหาก
"หึ!! มึงมาเป็นจงอางหวงไข่อะไรตอนนี้ มึงไม่ได้สนใจไม่ได้ชอบมันไม่ใช่เหรอ ก็ปล่อยให้คนที่ชอบมันมาจีบมันแหละดีแล้ว" ปกรณ์ยังยั่วโมโหสายลมอีกเพราะอาการแบบนี้ไม่ค่อยได้เห็นง่ายๆ
"หุบปากมึงซะก่อนที่กูจะเอาตีนอุดปากมึง" สายลมบอกออกมาอย่างหัวเสียเมื่อทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้
"หึหึ...กูขอให้มึงรู้ตัวเองเร็วๆ แล้วกันนะ" ปกรณ์ได้แต่ภาวนาในใจว่าให้เพื่อนของตัวเองรู้ตัวเองเร็วๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
****************************
* ไม่มีนอกกายนอกใจ เพราะพระเอกของเราธงเขียวขี้ม้าค่ะ
* นางเอกของเราน่ารัก เก่งและฉลาดสู้ชีวิตมากค่ะ
* ปมจะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของพระเอกนายเอก เพราะพระเอกที่ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับนายเอก เน้นความสัมพันธ์ของตัวละครหลังจากที่กลับมาเจอกันอีกครั้งค่ะ
************************************
ถึงนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน
นิยายเรื่อง 21วันฉันจะเลิกรักเธอ นี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งเอง อาจมีถ้อยคำไม่สุภาพและเนื้อหาในบางตอนที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ทั้งนี้เนื้อหาในเรื่องนี้ทั้งหมดเกิดจากความคิด สิ่งที่ประสบพบเจอและจินตนาการที่เสริมเข้ามาของผู้แต่งเองไม่ได้สื่อหรือพาดพิงไปถึงผู้ใดเพื่อทำให้เกิดความเสียหาย ห้ามมิให้ผู้ใดขัดลอก ดัดแปลงหรือทำซ้ำ เป็นอันขาดหากไม่ได้รับความยินยอมจากผู้แต่งนามปากกา DAYTIME_TZB แต่เพียงผู้เดียว
ขอบคุณที่ติดตามผลงานและขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการอ่านค่ะ
DAYTIME_TZB