เพราะใครบางคนเข้ามาในเวลาที่อ่อนแอจึงทำให้ ชลธาร ตกหลุมพรางโดยง่าย และไม่รู้เลยว่าคนที่ตัวเองแต่งงานด้วยนั้นต้องการเพียงเพื่อช่วยคนรักของเขาเพียงเท่านั้น กว่าจะรู้ว่าเรื่องราวเป็นมาอย่างไรก็เมื่อสามีพาคนรักเก่าเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยกัน มิหนำซ้ำบริษัทที่เป็นของพ่อตัวเองก็ถูกผู้เป็นสามีทำให้กลายเป็นของเขาจนหมด เจ็บช้ำที่สุดก็ตอนที่เขานั้นได้สูญเสียลูกไป เพราะคนที่เป็นสามีและคนรักร่วมมือกันทำร้ายลูกของตัวเอง นั่นเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ชลธารเกินจะทนได้
Cutscene
"การที่ผมอยากมีเวลาอยู่กับสามีตัวเองบ้าง กลายเป็นผมที่หาเรื่องทะเลาะเหรอครับ" น้ำเสียงน้อยใจที่เปล่งออกมาพร้อมกับแววตาตัดพ้อ เมื่อคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีเปลี่ยนไปตั้งแต่ที่ผู้หญิงคนนั้นกลับมา คนที่เขาบอกว่าเป็นน้องสาวที่โตมาด้วยกัน
"เจนพี่ว่าเธอเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้ว เดี๋ยวเราค่อยคุยกันก็แล้วกัน" ภาสวัฒน์บอกออกมาอย่างหงุดหงิด เมื่ออีกคนขัดขวางการไปหาผู้หญิงอีกคนที่นัดทานข้าวกันวันนี้ ทั้งที่ทุกครั้งที่ออกไปอีกคนไม่เคยจะห้ามเลย
"พี่ภาสกลัวว่าคนอื่นจะไม่มีเพื่อนทานข้าว แล้วผมที่เป็นภรรยาของพี่มีเพื่อนทานข้าวอย่างนั้นเหรอครับ มันตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ความรู้สึกของผมกลายเป็นเรื่องสิ่งที่พี่มองข้าม" ชลธารถามออกมาอย่างสิ้นหวังอีกครั้ง เมื่อพูดถึงขนาดนั้นแล้วอีกคนก็ยังตั้งใจที่จะออกไปข้างนอกอยู่ดี เรื่องที่เขาต้องการพูดด้วยวันนี้ไม่มีความสำคัญกับอีกคนเท่าผู้หญิงคนนั้นเลย
"เลิกพูดเถอะพี่ขอร้องอย่าทำให้ทุกอย่างมันวุ่นวายเลย พี่สัญญาว่าจะกลับมาคุยกับเธอพี่แค่ไปอยู่เป็นเพื่อนเอมแป๊บเดียวเท่านั้น" จากน้ำเสียงหงุดหงิดกลายเป็นมีอารมณ์เล็กน้อยเพราะเริ่มจะพูดกันไม่รู้เรื่อง
"ผมท้องครับ!!" ชลธารตะโกนขึ้นมาเสียงดัง เมื่อภาสวัฒน์หันหลังเดินออกไปไม่สนใจเขาอีก
"!!!" ขายาวหยุดชะงักเมื่อได้ยินประโยคนั้น แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาเปลี่ยนใจที่จะไม่ออกไปทานข้าวข้างนอกกับเอมอรได้ เพราะภาสวัฒน์คิดว่าเรื่องนี้เอาไว้มาคุยทีหลังก็ได้
(สุดท้ายพี่ภาสก็เลือกผู้หญิงคนนั้นอยู่ดี) น้ำตาที่กลั้นไว้ไหลลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้และไม่รู้ว่ามันจะหยุดไหลเมื่อไหร่
++++++
"สั่งให้คนจัดการฉันไม่อยากให้เอมรู้เรื่องนี้" น้ำเสียงเยือกเย็นเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง เพราะเรื่องนี้เขาจะให้เอมอรรู้ไม่ได้เด็ดขาด และอีกอย่างก็ต้องรีบจัดการก่อนที่จะจัดการไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ภาสวัฒน์คิดแบบนั้น
"แต่นั่นมันลูก...." พิบูลย์ลูกน้องคนสนิทเมื่อรู้ว่าต้องไปจัดการอะไรก็ตกใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ต้องหุบปากไปเมื่อเจ้านายโมโห
"หุบปาก!! ฉันบอกแล้วไงว่าไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ ทำแบบเงียบๆ ไม่ว่ายังไงก็ให้เกิดมาไม่ได้เด็กคนนี้ไม่สมควรที่จะเกิดมา" (มันยังไงถึงเวลาที่เค้าจะเกิดมา) ภาสวัฒน์ได้แต่คิดในใจ
++++++
"พี่ขอร้องปล่อยเอมไปแล้วเรื่องทุกอย่างพี่จะรับผิดชอบเอง ถ้าเจนอยากหย่าพี่ก็จะหย่าให้ ขอแค่ปล่อยเอมไปเท่านั้น"
"ผมคงทำอย่างที่พี่ภาสขอร้องไม่ได้ครับ คนที่ทำผิดก็ต้องรับกรรมที่ตัวเองก่อ"
"นางฟ้าใจดีคนนั้นไปไหน แค่พี่ขอร้องให้ปล่อยเอมไปทำไมถึงไม่ได้"
"แล้วพี่เป็นสวรรค์ให้ผมหรือยัง ตัวเองทำตัวเป็นนรกแล้วยังจะให้คนอื่นเป็นนางฟ้าอีกอย่างนั้นเหรอ พี่คิดว่าสิ่งที่พี่กับผู้หญิงคนนั้นทำกับผมและลูกมันสมควรที่ผมจะทำตัวเป็นนางฟ้ากับพวกพี่อย่างนั้นเหรอครับ"
"โอเค ถ้าอย่างนั้นเรื่องคดีพี่ขอให้เจนปล่อยไปได้มั้ย ถ้าเจนอยากหย่าพี่จะหย่าให้แต่อย่ารื้อคดีขึ้นมาอีกได้หรือเปล่า"
"หึหึ...จนสุดท้ายพี่ภาสก็ยังทำทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนนั้นอยู่ดี เอมอรช่างโชคดีจังเลยนะครับที่มีคนรักที่ดีแบบนี้"
"เจน..มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด"
"แล้วมันเป็นแบบไหนเหรอครับ พี่ภาสเข้าหาผมแต่งงานกับผมเพื่อปกป้องผู้หญิงคนนั้น แม้กระทั่งทำร้ายลูกของผมก็เพื่อผู้หญิงคนนั้น ทั้งที่เค้าทำผิดมาตลอดแต่พี่ภาสก็เลือกที่จะปกปิดทุกอย่างทำผิดให้กลายเป็นถูก ผมขอถามพี่ภาสหน่อยว่าตั้งแต่ต้นจนจบมีสักเสี้ยวหนึ่งมั้ยที่รักและจริงใจกับผม"
"......"
.
** เรื่องนี้พระเอกธงดำมากค่ะสำหรับเราสงสัยบ้านมันทำธุรกิจมืด(ขายถ่าน)ถึงได้ดำขนาดนั้น แต่อย่าพึ่งปัดมันตกน๊าทุกคนที่มันเป็นแบบนี้เพราะมีเหตุ แต่จะเป็นเหตุอะไรต้องไปติดตามกันในเรื่องค่ะ
** นางเอกของเราน่ารักค่ะ ร้ายลึกเพราะถูกกระทำก่อน
** เรื่องนี้จบดีค่ะแต่พระเอกตัวจริงจะเป็นใครนั้นต้องติดตามน๊า
Guest
