“พะ...พอแล้ว...” วรวลัญช์พูดเสียงสั่น พยายามผลักเขาออก
“ถ้าบอกว่ายังไม่พอล่ะ...” เสียงทุ้มของเมธพนธ์กระซิบถามใกล้หู
“ไม่ได้...”
“ทำไมล่ะ...” เขาเอ่ยถามอย่างเย้าแหย่ ดวงตาคมกริบไม่ละไปจากใบหน้าหวาน
“ไม่รู้...” เธอสะบัดเสียงเบา ๆ อย่างคนไม่มั่นคง
“อีกนิดนะ...” เสียงเขากระซิบวอนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ทำแบบนี้ทำไม...” วรวลัญช์หลุบตาถามออกมา เสียงสั่นระริก
“อยากทำ...”
“นิสัยไม่ดี ปล่อยนะ...” เธอดันอกกว้างเบา ๆ
“ไม่ปล่อย” เมธพนธ์ตอบทันที กระชับแขนโอบรัดร่างบางแนบแน่นขึ้นอีก เกยคางไว้บนไหล่บาง กลิ่นหอมละมุนทำเอาเขาแทบไม่อยากให้ช่วงเวลานี้สิ้นสุด
เนื้อเรื่องความรักแบบน่ารักสดใส ไม่มีดราม่า อ่านได้เรื่อย ๆ
ฝากความสุขนิยมเล็ก ๆ ให้พิจารณากันนะคะ
**อัพเดต - มี Ebook แล้วนะคะ