"อย่ามาแตะต้องตัวกู!" เสี่ยใหญ่สบถ เสียงแหบพร่าจากแรงอารมณ์ที่พุ่งพล่าน
"งั้นก็ยกหนี้ให้สิ ผมจะได้ไปให้พ้น ๆ"
เสี่ยใหญ่ชะงัก สายตาคมกริบตวัดมองอีกฝ่าย ก่อนจะกระตุกยิ้มเยาะ "กูไม่มีวันยกหนี้ให้มึง"
ภูมองใบหน้าดื้อรั้นที่ยังเต็มไปด้วยความหยิ่งผยองแล้วหัวเราะเบา ๆ "งั้นก็เตรียมรับของแลกเปลี่ยนให้ดี... เพราะผมไม่รับเป็นอย่างอื่น นอกจากตัวเสี่ยเอง"
ร่างสูงกระชากอีกฝ่ายเข้าหา... สัมผัสร้อนแนบชิดจนเสี่ยใหญ่แทบลืมหายใจ
"ผมจะทำให้เสี่ยรู้... ว่าการอยู่ในจุดต่ำสุดมันเป็นยังไง"
*คำเตือน*
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวเรื่องสั้น PWP
มีพฤติกรรมตัวละครและเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
อย่าลืมกดติดตามกันด้วยนะค้าบ