เสวี่ยหยาง — ขุนนางผู้มากอำนาจ เย็นชาต่อทุกผู้คน ยกเว้นต่อ หรงเอ๋อร์ และ ไป๋อิ๋น
หญิงสาวสองนางกำนัลที่ถูกเลือกให้เข้าหอคำสั่ง — หอแห่งเกมพันธนาการที่รู้กันเฉพาะในหมู่ชนชั้นสูง
ภายใต้แสงโคมแดงหม่นในหอคำสั่ง...
ทั้งสองต้องทำทุกอย่างเพื่อปรนเปรอ "นายท่าน" ของตน — ด้วยร่างกาย เสียงร้อง และหัวใจที่ถูกล่ามไว้ด้วยความเสน่หาและบงการ
ไม่ว่าเขาจะสั่งให้พวกนางเชื่อฟัง
หรือให้พวกนาง "สัมผัสกันเอง" ต่อหน้าสายตาเยือกเย็นคู่นั้น...
หรงเอ๋อร์และไป๋อิ๋นก็ต้องยอม...อย่างเต็มใจ
ในโลกใบเล็กที่มีแค่เขาและพวกนาง —
"ความเจ็บ" คือ "รางวัล"
"ความสุข" คือ "ตรวน"
และ "เสียงครวญคราง" คือเพลงขับกล่อมหอคำสั่งในยามค่ำคืน