หม่าม๊าปะป๊าอยู่ไหน? | Mpreg

หม่าม๊าปะป๊าอยู่ไหน (Mpreg)

เปิดเรื่อง 27/04/2025

โดย ซอ.ซี

ในวันที่หัวใจยังไร้เดียงสา เขาเชื่อว่าความรักคือของขวัญ แต่สุดท้ายกลับพบว่าตัวเองเป็นได้แค่ ‘ของเดิมพัน’ ในเกมของใครบางคน

‘ข้าวฟ่าง’ เด็กหนุ่มผู้แบกทั้งความฝันและอนาคตไว้บนบ่า กลับถูก ‘มังกร’ ล่อลวงด้วยคำว่า ‘รัก’ เพียงเพราะอีกฝ่ายต้องการได้รถคันใหม่

เมื่อความจริงถูกเปิดเผย สิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงความเจ็บปวด และชีวิตน้อย ๆ ที่กำลังก่อเกิดขึ้นมาในร่างกาย

ข้าวฟ่างเลือกหันหลังให้กับทุกสิ่งที่เคยเชื่อมั่น ทิ้งอดีตไว้เบื้องหลัง แล้วเดินหน้าต่อกับลูกน้อยในท้องแค่สองคน เขาตัดสินใจแน่วแน่ที่จะเลี้ยงเด็กคนนี้ด้วยตัวเอง โดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาคนเป็นพ่อ และไม่ต้องร้องขอให้ดูน่าสงสาร

เขาจะหายไปเงียบๆ และสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่ขอข้องเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้อีก

วันเวลาผ่านไปได้ราว ๆ สี่ปี ชีวิตเรียบง่ายของข้าวฟ่างถูกแต้มสีสันด้วยเสียงเจื้อยแจ้วของเด็กชายตัวน้อย ทุกวันเต็มไปด้วยความสุข แม้จะไม่ได้มีมากเหมือนคนอื่น แต่ ‘มาติน’ ลูกชายสุดที่รักของเขาก็เติบโตมาอย่างดี เป็นเด็กน้อยน่ารักสดใส และเป็นดวงใจของเขา

มาตินเป็นเด็กฉลาด และเป็นเด็กที่ไม่เกเรเลยสักนิด ถึงแม้จะมีร่างกายที่ไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนเด็กคนอื่นๆ แต่เจ้าตัวก็ไม่เคยงองแงให้ข้าวฟ่างต้องหนักใจ พวกเขาใช้ชีวิตกันไปอย่างเรียบง่าย แต่ก็มีความสุขในทุก ๆ วัน

จนกระทั่ง….

"หม่าม๊าปะป๊าอยู่ไหนเหรอฮะ?"

คำถามใสซื่อเหมือนน้ำบริสุทธิ์ สะกิดบาดแผลในใจของคนเป็นแม่ให้เจ็บจี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง

ปะป๊าของลูกคือคนที่ข้าวฟ่างอยากจะลืมที่สุด

และเป็นคนที่ลูกไม่เคยแม้แต่จะได้เห็นหน้า

ผู้ชายนิสัยไม่ดีคนนั้น…

เสี้ยวหนึ่งของใจอยากเอ่ยคำโกหกสวยหรู บอกว่าปะป๊าของลูกเป็นคนดี แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่ยิ้มจางๆ พลางกอดเจ้าตัวเล็กแน่นขึ้น ราวกับจะใช้ร่างกายนี้ปกป้องลูกจากทุกความเจ็บปวดที่โลกใบนี้จะเหวี่ยงใส่

“ปะป๊าของลูกอยู่ในที่ที่ไกลมาก ๆ เลยครับ” ข้าวฟ่างกระซิบบางเบาข้างหู พลางลูบผมนิ่ม ๆ ของลูกชายด้วยความรัก

“ปะป๊าอยู่ไกลมากเลยเหรอฮะ?”

"ใช่ครับ แต่ไม่เป็นไรนะ หม่าม๊าอยู่ตรงนี้กับหนูแล้วไง ถึงปะป๊าจะมาหาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเนอะ"

เจ้าตัวน้อยพยักหน้าแรง ๆ แม้ไม่เข้าใจเท่าไหร่นักแต่กลับยิ้มกว้าง ดวงตาใสแจ๋วเปล่งประกายเชื่อมั่นในทุกคำพูดของมารดาอย่างไม่มีข้อแม้

รอยยิ้มของมาตินเหมือนแสงแดดแรกในยามเช้าที่ทะลุผ่านความมืดที่ข้าวฟ่างเคยจมอยู่ และต่อให้ไม่มีผู้ชายคนนั้น ข้าวฟ่างก็ยังมีมาติน ยังมีลูกชายที่เป็นเหมือนโลกทั้งใบของเขา เป็นโลกที่เขาตั้งใจจะปกป้องและดูแลอย่างดี

ทว่า โลกในความเป็นจริงมันช่างโหดร้ายกับเขานัก เพราะคนที่ข้าวฟ่างอยากอยู่ให้ห่างที่สุด กลับวนมาเจอกันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว เป็นการเจอกันที่อีกฝ่ายต้องการเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นพ่อ

สิทธิ์ที่ผู้ชายคนนี้ไม่ควรมีตั้งแต่แรก…

“เด็กนั่นใช่ลูกฉันหรือเปล่า?”