จบ พลอยพบรัก
20
ตอน
263
เข้าชม
1
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
5
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
พลอยไพลินแอบรักข้ามภพตั้งแต่อายุ 18 เขาเป็นเพื่อนสนิทอาหนุ่มของเธอ แต่อยู่ๆเขาก็หายหน้าไป 4 ปี เมื่อเขากลับมาอีกครั้ง เธอจึงพยายามไขว่คว้าหัวใจของเขามา แต่เธอกลับพบว่า เขาแอบรักอาสะใภ้ของเธอมานานแล้ว

💝แนะนำตัวละคร💝 

ข้ามภพ โชคทวีอนันต์ อายุ 37 ปี (พระเอก) 

นักธุรกิจหนุ่มหล่อที่ถีบตัวเองจากเด็กกำพร้า เป็นแค่พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ กลายเป็นเศรษฐีใหม่ในชั่วพริบตา เพราะมีแรงขับเคลื่อนเป็นอดีตอันฝังใจเกี่ยวกับความรักที่ผิดหวัง 

บุคลิกและนิสัย ทำงานเก่ง ฉลาด แต่ก่อนเป็นคนใจดี อบอุ่น ปัจจุบัน เย็นชาไร้หัวใจ 

พลอยไพลิน รัตนชาติบริบูรณ์ อายุ 22 ปี (นางเอก) 

เด็กสาวหน้าตาสะสวย มองโลกในแง่ดี เธออยู่ในครอบครัวที่อบอุ่น ฐานะทางบ้านร่ำรวย รักใครรักจริง มั่นคง บุคลิก มั่นใจในตัวเอง กล้าแสดงออก เป็นคนตรงคิดอะไรก็พูดออกมาแบบนั้น สดใส ร่าเริง ใครเห็นก็หลงรัก 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 

📽️🎥🎬 ตัวอย่างบางตอน 

พลอยไพลินรีบถอนริมฝีปากที่ประกบกันออกทันทีด้วยความตกใจ เธอยันหน้าอกของเขาไว้เพื่อจะดีดตัวที่ทาบทับเขาออก แต่ข้ามภพกลับเลื่อนมือทั้งสองข้างมาโอบรอบเอวของหญิงสาวไว้ 

“อาภพ...” เธอไม่เข้าใจท่าทีของเขาจึงร้องเรียกชื่อเบาๆ เพื่อเรียกสติเขากลับมา 

‘หรืออาภพเมามาก...’ 

ไม่ใช่ว่าเขาเห็นเธอเป็นใครอีกคนเหมือนในนิยายที่เธอชอบอ่านหรอกนะ 

“อาภพ...นี่พลอยเอง ปล่อยค่ะ” เธอพยายามขืนตัวให้พ้นจากการโอบรัดของเขา 

“ฮึๆ ...อาไม่ได้เมาขนาดจำพลอยไม่ได้หรอกนะ” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอพลางกล่าวออกมา 

พลอยไพลินไม่เคยเห็นมุมนี้ของข้ามภพมาก่อน ปกติเขานิ่งเงียบขรึม จะมีรอยยิ้มให้เพียงขวัญฤทัยเท่านั้น แต่ทำไมวันนี้เขาดูกรุ้มกริ่ม สายตาเจ้าชู้ จนแทบจะกลืนกินเธอ 

“งั้นก็ปล่อยสิคะ” พลอยไพลินใจเต้นแรง 

“ปล่อยทำไม พลอยชอบอาไม่ใช่เหรอ” เขาเลิกคิ้วหน่อยๆ แล้วถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า 

“เคยชอบค่ะ แต่ตอนนี้กำลังจะเลิกชอบแล้ว” เธอสารภาพไปตามตรง และไม่รู้สึกตกใจด้วยที่เขารู้ เธอชัดเจนออกขนาดนั้น มีใครบ้างจะดูไม่ออก 

“ทำไม!” ข้ามภพถามด้วยความไม่พอใจ 

“ก็เพราะว่าพลอยไม่ชอบผู้ชายที่หลงรักเมียชาวบ้านค่ะ” พลอยไพลินพูดจบก็ดันตัวออกห่าง 

ข้ามภพที่กำลังโกรธเพราะได้ยินคำพูดบาดหูจากหญิงสาวกลับดันเธอลงไปนอนหงายบนเตียง แล้วพลิกตัวตามไปคร่อมทับเธอเอาไว้ 

“หมายความว่ายังไง เธอว่าใครพลอยไพลิน” 

“ก็ว่าอาภพนั่นแหละค่ะ อาภพหลงรักอาขวัญจนทำให้อาขวัญไปขอหย่าอาเพชร” 

“ไม่จริง ขวัญต่างหากที่ถูกไอ้เพชรขอหย่า เธอเป็นเด็กอย่ามาพูดจาอะไรมั่วๆ” 

“พลอยไม่ใช่เด็กแล้ว และพลอยก็ไม่ได้พูดมั่วๆ ด้วย อาภพคิดจะแย่งเมียเพื่อน! สมใจอาภพแล้วนี่คะ ตอนนี้อาขวัญขอหย่าอาเพชรแล้ว ปล่อยพลอยนะ พลอยเกลียดอา” 

“พลอย! หยุดพูดเดี๋ยวนี้ อาเธอต่างหากที่น่ารังเกียจ เมาจนทำขวัญท้อง อยู่ด้วยกันแบบทิ้งๆ ขว้างๆ แถมยังขอหย่ากับขวัญ ทำให้ขวัญต้องเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่า” 

“ไม่จริงอาเพชรไม่มีทางทำอะไรแบบนั้น อาภพอย่ามาใส่ร้ายอาเพชรนะ” 

“ฉันพูดจริง ผู้ชายที่มันเมาน่ะ มันไว้ใจไม่ได้เธอรู้ไหม หรือว่ารู้เลยมานอนยั่วฉันแบบนี้” ด้วยอารมณ์โกรธที่ถูกเด็กสาวกล่าวหา เขาจึงสาดคำพูดร้ายๆ ใส่เธอ 

“อาภพ! หยุดพูดทุเรศๆ แบบนี้นะ พลอยไม่เคยคิดจะทำอะไรแบบนั้น ตอนนี้พลอยรังเกียจอาจะแย่” 

“ฮึๆ รังเกียจเหรอ ถ้าอย่างนั้น ลองชิมรสชาติผู้ชายที่เธอรังเกียจหน่อยเป็นไง ดีเหมือนกัน เธอจะได้รู้ว่าขวัญรู้สึกยังไงที่ถูกอาของเธอทำลาย” 

ข้ามภพฟิวส์ขาดที่ถูกกล่าวหาว่าแย่งเมียชาวบ้าน แถมเธอยังประกาศลั่นว่ารังเกียจเขา! 

“อย่านะอาภพ อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ ปล่อย พลอยบอกให้ปล่อยไง อื้อ...” พลอยไพลินดิ้นหนีแต่ข้ามภพใช้มือเพียงข้างเดียวรวบแขนทั้งสองข้างของเธอขึ้นไปกดไว้เหนือศีรษะ เขาก้มลงประทับริมฝีปากบางที่บริภาษเขาไม่หยุดนั้นทันที 

พลอยไพลินพยายามดิ้นหนีแต่ไม่เป็นผล เขาทาบทับเธอไว้ทั้งตัว ร่างกายของเธอกับเขาแนบชิดกันจนแทบไม่มีช่องว่าง 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 

❣️❣️❣️นิยายเซตนี้จะอ่านรวมหรืออ่านแยกก็ได้ค่ะ  

1. พลอยพบรัก (พลอยไพลิน+ข้ามภพ)  

2. เพชรพลาดรัก (เพชรกล้า+...) 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 

📌📌📌คำเตือน 

📌นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ชื่อตัวละคร สถานที่ ฯลฯ เป็นสิ่งที่สมมุติขึ้นมา 

📌มีการบรรยายฉากเกี่ยวกับเพศ อาจมีการใช้คำหยาบ และอาจมีพฤติกรรมด้านความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

📌นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และฉบับแก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 

🙏🙏🙏ฝาก 1.กดติดตาม 2. กดถูกใจ 3. กดเพิ่มลงคลัง เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว