พ่อเลี้ยงเสือ(พระเอก) เป็นเจ้าของไร่ชาทางภาคเหนือ
เพลงพิณ(นางเอก) เป็นลูกสาวของอดีตเพื่อนรักพ่อเลี้ยงเสือ
ทั้งคู่ต้องมาแต่งงานกันด้วยความจำเป็น...
ตัวอย่างบางตอน
“ฉันประทับใจเด็กคนนั้นอย่างบอกไม่ถูก จะเรียกว่า ‘จังหวะตกหลุมรัก’ ก็ได้ แต่ฉันรู้ว่าฉันอายุมากเกินไปสำหรับเธอ เธอคงไม่สนใจผู้ชายแก่คราวพ่ออย่างฉัน แต่พอวันนึงเหมือนโชคชะตาเข้าข้าง พ่อของเด็กคนนั้นมาขอให้ฉันแต่งงานกับเธอ ตอนนั้นฉันดีใจมากที่จะได้แต่งงานกับผู้หญิงที่อยู่ในใจฉันมานาน แต่ลึกๆแล้วฉันก็กลัว กลัวว่าเธอจะไม่คิดแบบเดียวกับฉัน ฉันเลยคิดเพียงแค่ขอได้ดูแลให้เธอมีอนาคตที่ดี มีความสุข แล้วพอถึงวันนึงถ้าเธอตัดสินใจที่จะไปจากฉัน ฉันก็จะยอมรับมัน”
....................................
“สิงห์ พ่อบอกว่าให้กินนมจากขวดที่แม่ปั๊มไว้ให้ ทำไมดี้อ” เขากลับมาก็รีบมาแย่งลูกไปอุ้มทันที
“พี่เสือ กลับมาล้างมือหรือยังจ๊ะ”
“ล้างแล้วจ้ะ”
“ลูกยังกินนมไม่อิ่มเลย พี่ส่งลูกมาให้เพลงก่อน”
“ไม่เอาอะ พี่บอกแล้วว่าให้หัดสิงห์กินนมจากขวด เพลงปั๊มนมไว้ก็พอ”
ไม่รู้สิ ลูกก็ลูกกู แต่มันหวงนมเมียนี่หว่า แถมสิงห์น้อยชอบงุ่นง่านกัดนมเมียเขาอยู่เรื่อยเวลาไม่ได้ดั่งใจ
“มามะ พ่อป้อนนมให้ดีกว่า” อ่ะๆ เขาพยายามป้อนนมจากขวดนมให้ลูกชาย
“แงๆ” ทารกน้อยแผดเสียงจ้าดังลั่นบ้านทันที
“มาๆพี่เสือส่งสิงห์มาให้เพลง” เพลงพิณเอื้อมมือไปรับทารกน้อยที่ทันทีที่ถึงมือแม่พอเข้าเต้าปุ๊บก็หยุดร้องหลับตาพริ้มทันที
‘ท่องไว้ ลูกกูเหมือนกู’
พ่อเลี้ยงหนุ่มหมั่นไส้ลูกชายเต็มประดา ดูมันอ้อนกินนมแม่มัน ไม่เกรงใจกูเลย กูสอนทุกวัน ไม่ให้กินนมเมียกู ไม่เคยเชื่อกูเลยสักนิด เกิดมาเพื่อแย่งนมเมียกูจริงๆ
“ไอ้เสือ มึงแย่งนมหลานกูอีกแล้วเรอะ” นายเดชาที่มาเยี่ยมหลานพอดีก็ตรงปรี่เข้ามาด่าเพื่อนรักทันที
“พ่อ เพลงอายนะ”