ว่าจะไม่รักแล้ว

จะมีสักครั้งมั้ยที่เขาจะหันมาสนใจเธอบ้าง 

เขาทำดีกับเธอในฐานะเพื่อน 

แต่เขาทำดีกับเพื่อนของเธอในฐานะของคนแอบรัก 

เธอควรยินดีหากเพื่อนทั้งสองคนรักกัน 

ถึงแม้หัวใจจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม 

คำโปรย 

“ดื้อนะฟ้า โอเคแล้ว มีแต่ทำไม ตีสักทีดีมั้ยหืม”เขาแกล้งขู่ด้วยความหมั่นไส้คนที่ข้อแม้เยอะ

“พิชญ์จะมาตีฟ้าไม่ได้นะ ฟ้าโตแล้ว กล้าทำร้ายร่างกายกันเหรอ”

“กล้าสิ ถ้าดื้อมากๆแล้วทำให้โมโหบ่อยๆ อย่างเช่นวันนี้ พิชญ์อยากตีฟ้ามากแค่ไหนรู้ตัวรึเปล่า”

“ฟ้าทำอะไร ทำไมถึงต้องโมโหกันด้วย”ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้น ผงะถอยหลังหนีจากเขาไปหนึ่งก้าว

“หลายเรื่องเลยล่ะ ถ้าเส้นความอดทนพิชญ์ขาดเมื่อไหร่ ฟ้าระวังตัวให้ดีๆแล้วกัน เพราะพิชญ์จะตีหนักๆ แล้วไม่ปราณีด้วย เตรียมตัวร้องครวญครางได้เลย หึหึ”อยู่ๆขนกายก็พร้อมใจกันลุกชันขึ้นทั้งตัว รู้สึกใบหน้าเห่อร้อนจนแทบจะมอดไหม้ คำขู่ของเขามันไม่ได้ทำให้เธอกลัวแต่ราวกับความรู้สึกบางอย่างถูกกระตุ้นอย่างแปลกประหลาดจนยากที่จะอธิบาย

แต่ที่แน่ๆ ทำไมพิชญ์ถึงต้องร้ายกาจกับเธอเช่นนี้ มีแต่ดุเอาดุเอา ไม่พอยังมาข่มขู่คาดโทษกันอีก

คนบ้า ปรายฟ้าแอบบริภาษอยู่ในใจยามมองตามร่างสูงสมาร์ทที่เดินตัวปลิวเข้าไปในบ้าน พร้อมกับย่นจมูกทำปากยื่นใส่อย่างหมั่นไส้เหลือทน ถ้าไม่ติดว่าเป็นเจ้านายนะจะเถียงให้ขาดใจกว่านี้อีก 

เรื่องนี้ไม่มีอะไรซับซ้อนมากนะคะ อ่านแบบสบายๆ ตามประสาคนที่แอบรักเพื่อน มาลุ้นว่าใครจะสมหวังกับใครกันนะคะ 

ฝากติดตามนะคะ อ่านฟรีจนจบ