แม้วิวาห์ครั้งนั้นจะไม่ได้เกิดจากความรักร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ภริตาก็ไม่เคยคาดคิดว่ามันจะต้องแลกกับชีวิตของเธอ เมื่อได้รับโอกาสหวนกลับมาก่อนเริ่มเรื่อง จึงตั้งใจจะแก้ไขทุกอย่างให้ถูกต้อง ทว่าโชคชะตายังนำพาให้ได้ใกล้ชิดกับอาของอดีตสามี ผู้มาพร้อมกับคำขอแต่งงานและสัญญาที่เธอมีแต่ได้
ตัวอย่าง
“พายคิดว่าพี่แก่ไหม” เกื้อกูลถามเสียงเบา
“ไม่เลยค่ะ ทำไมถามอย่างนั้นล่ะคะ”
“พี่ได้ยินพายละเมอเรียกพี่ว่าอาเกื้อ เลยคิดว่าตัวเองดูแก่หรือเปล่า” ชายหนุ่มขยับมานอนตะแคงข้างเผชิญหน้ากับว่าที่เจ้าสาว
ภริตาหน้าเจื่อน เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเอ่ยคำนั้นออกไป แต่คงเป็นเพราะความฝันถึงภพชาติก่อน จึงเผลอเรียกเขาแบบนั้น
“จริงเหรอคะ พี่เกื้อฟังผิดหรือเปล่า พายไม่เคยคิดว่าพี่เกื้อแก่เลย เราห่างกันแค่เก้าปีเอง ไม่แก่ขนาดจะเป็นอาหรอกค่ะ” ภริตายกมือขึ้นมาจับกรอบหน้าคนคิดว่าตัวเองแก่ทั้งที่มีรูปร่างหน้าตาสมบูรณ์แบบ ตรงตามสเปกของสาวน้อยใหญ่มากมาย
“แต่พี่ก็มีหลานอายุเท่าพายนะ”
“แต่พายไม่ได้อยากเป็นหลานพี่เกื้อหนิคะ”
หญิงสาวตอบกลับพร้อมจ้องลึกนัยน์ตาคมเข้ม ชายหนุ่มยกมุมปากพอใจในคำตอบ ก่อนจะมอบรางวัลเป็นจุมพิตหวานล้ำ คราวนี้เขาค่อยๆ ละเลียดกลีบปากชิมรสอย่างอ้อยอิ่ง ทว่ามือหนากำลังตะปบลูบไล้ทั่วเรือนร่าง วอร์มเครื่องให้เธอพร้อมพรักสำหรับบทรักครั้งใหม่
**********