“เรื่องนี้ทำให้กูรู้แล้วว่ามึงกับกูแม่งไม่ควรไปต่อ กูไม่รู้ว่าทำไมวันนั้นมึงถึงยอมกู จะเพราะอยากเก็บแต้ม อยากอวดทุกคนว่ามึงได้กับกูแล้ว หรืออยากลองว่าไอ้คนอ่อนหัดคนนี้มันเป็นยังไง ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็แล้วแต่ มึงกับกูหยุดทุกอย่างไว้แค่นี้เถอะ กูไม่สามารถสานต่อกับคนที่ทำแบบนี้กับกูได้ หลังจากนี้ถ้ามึงจะเห็นแก่ที่เราคบกันมานาน มึงช่วยถอยห่างออกไปจากชีวิตกูที ถอยออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่มึงจะทำได้ กูไม่อยากเห็นหน้ามึงอีก” มันทิ้งประโยคนี้ไว้ให้ผมแล้วเดินออกไป น้ำตาที่กลั้นมานานไหลออกมาเป็นสาย มันจบแล้ว มันพังหมดแล้ว พังลงทั้งที่ยังไม่ทันได้เริ่มด้วยซ้ำ มือผมกำเข้าหากันแน่นเพื่อฝืนตัวเองไว้ไม่ให้ปล่อยโฮออกมา
“มึงรู้อยู่แล้วไอ้ทาน ว่าคืนนั้นมันดีเกินไป ดีเกินกว่าจะเป็นเรื่องจริง” ผมย้ำกับตัวเองอีกครั้ง ย้ำให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นจากฝันที่ผมไม่สามารถทำให้มันเป็นจริงได้ ทนหน่อยนะตัวเรา อีกแค่เดือนเดียว ทุกอย่างมันจะหายไป เมื่อถึงวันนั้น มันอาจจะหายเจ็บก็ได้
...........................................................
*คำเตือน*
1.นิยายเรื่องนี้มี NC บางตอน ที่ไม่เหมาะสำหรับผู้อ่านอายุไม่ถึง 18 ปี
2.มีตัวละครของนิยายมีพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่เหมาะสม
3.นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น หากมีอะไรที่ไม่สมเหตุสมผลต้องขออภัยนักอ่านทุกคนด้วยค่ะ
Guest
