สถานะแฟนเช่า

เมษารินมีข้อจำกัดและกฎเหล็กในการรับงานว่า  

        ‘ไม่รับงานเสี่ยง’ ทุกครั้งต้องเลือกลูกค้าให้ดี ต้องเป็นคนที่มรยาทดี และต้องการแค่คนไปออกงาน 

        ‘ไม่ทำอะไรมากกว่าที่ตกลงไว้’ ไม่มีเรื่อง ‘พิเศษ’ นอกจากเป็นคู่ควง 

        ‘วางแผนจะเลิกทำทันทีที่หาเงินได้มากพอ’ นี่เป็นแค่ทางผ่าน ไม่ใช่ทั้งชีวิตของเธอ และเป็นแค่อาชีพหนึ่งเท่านั้น 

        ที่ผ่านมา เธอสามารถควบคุมได้ทุกอย่าง รวมถึงครั้งนี้ และมั่นใจด้วยว่า ครั้งต่อไปก็เช่นกัน กับว่าที่นายจ้างคนใหม่ตรงหน้าคนนี้ 

        “เรียบร้อยค่ะ” ส่งโทรศัพท์ราคาหลายแสนคืนให้เขา “พรุ่งนี้ดิฉันจะติดต่อไปนะคะ” 

        “โอเค ผมจะรอ ต้องมัดจำไหม” 

        “ไม่ค่ะ ดิฉันไม่ได้หิวเงินขนาดนั้น แต่งานต้องเป็นงาน นัดต้องเป็นนัด ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ” 

        “เชิญครับ” ภัทรวรรธน์เบี่ยงตัวหลีกทางให้อย่างสุภาพ ทอดสายตามองตามด้วยความหลงใหล “พรุ่งนี้เราจะได้เจอกัน” ประโยคหลัง น้ำเสียงเอ่ยขึ้นให้ได้ยินเพียงตัวเองเท่านั้น และสายตายังมองตามแผ่นหลังสวยไม่วาง จนกระทั่งเธอหายเข้าไปในงาน แล้วตัวเองถึงเดินตามไป