ความรักที่ต้องอยู่ในความเงียบ — และหัวใจที่ไม่มีสิทธิ์เอ่ยชื่อมัน
ในยุคฝรั่งเศส ค.ศ. 1780
ยุคที่เส้นแบ่งระหว่างขุนนางผู้สูงศักดิ์ กับสามัญชนไร้ตัวตน ชัดเจนยิ่งกว่ากำแพงหิน
ที่นั่น…ในคฤหาสน์หลังใหญ่กลางหุบเขาแห่งหนึ่ง มีเด็กชายคนหนึ่งเติบโตขึ้นอย่างเงียบงัน
“อาจิน” เด็กกำพร้าที่ถูกขายให้คฤหาสน์เดอ ลาแวร์ตั้งแต่อายุสิบขวบ เขาไม่มีสิทธิ์ ไม่มีเสียง ไม่มีแม้แต่ชื่อในบัญชีข้ารับใช้
เขาไม่ใช่คน เขาเป็นแค่ “เงา”
ถูกสั่งให้ไว้ผมยาวปิดหน้า ทำงานเฉพาะหลังบ้าน และอยู่อย่างคนที่ไม่มีวันได้ก้าวสู่แสง
สิบปีผ่านไป โลกของเขาไม่เคยเปลี่ยน…
จนกระทั่งวันหนึ่ง
“อองตวน เดอ ลาแวร์” — ขุนนางหนุ่มผู้สืบทอดคฤหาสน์
กลับจากปารีสพร้อมสายตาเย็นชาและหัวใจที่ไร้ศรัทธาในผู้คน
เขาไม่สนใจใคร ไม่ไว้ใจใคร และไม่เคยมองใครด้วยความอ่อนโยน…จนมาเจออาจิน
ผู้เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยแววตาที่ใสซื่อ ไร้ความคาดหวัง และไม่มีสิ่งใดแอบแฝง
แววตาที่สะเทือนหัวใจของผู้ชายที่ไม่เคยคิดว่าตนยังมีหัวใจเหลืออยู่เลย
ระหว่าง “นายท่าน” กับ “เด็กใช้ที่ไม่มีแม้แต่สถานะ”
ความสัมพันธ์ต้องห้ามค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นในเงามืดของคฤหาสน์
ความรู้สึกที่ไม่ควรมี — กลับยิ่งชัดเจน
และในโลกที่โหดร้ายยิ่งกว่าหมอกหนาวของฝรั่งเศสยุคนั้น
คำว่า “รัก” ไม่เคยปลอดภัยสำหรับใคร
โดยเฉพาะคนที่ไม่มีสิทธิ์เอ่ยมัน…อย่างเขา
Guest
