หกปีก่อนสองพ่อลูกตระกูลเฉินหยิบยื่นน้ำใจอันมากล้นให้คนสกุลไป๋ในยามยาก ก่อเกิดบุญคุณยิ่งใหญ่เกินจะทดแทน ตั้งแต่นั้นมา ไป๋ลี่อิน ก็ตกหลุมรัก เฉินห่าวหราน อย่างหมดใจ ทว่าเพียงเพราะรู้ตัวดีว่าเขาสูงส่งเพียงใด นางจึงมิคิดจะอาจเอื้อมไปเคียงข้าง ได้แต่เฝ้าใฝ่ฝันอยู่ข้างเดียวตลอดมา
จนกระทั่งโชคชะตาเล่นตลก...
บิดาของเขากลับมองเห็นความดีงามในตัวนาง จึงมาขอทาบทามให้เป็นคู่หมายของบุตรชาย ทว่าวันนี้ไยเขาถึงชิงชังสตรียิ่งนัก ตั้งแง่รังเกียจนางสุดแสน จนแม้กระทั่งหน้านางเขาก็มิอยากจะมองเห็น
หรือวาสนารักครั้งนี้จะเป็นได้เพียง...ความลับที่ต้องหลบเร้นอยู่ใต้เงาจันทร์
---------------------------
“เจ้ามาทำอะไรที่นี่”
เฉินห่าวหรานกล่าวด้วยน้ำเสียงเยียบเย็นฉุดให้ไป๋ลี่อินได้สติขึ้นมา ร่างบางตกใจเล็กน้อยค่อยยกยิ้มบาง ๆ ให้เขา
“เอ่อ…ข้าบังเอิญผ่านทางนี้ ไม่ทราบมาก่อนว่าพี่ชายอยู่ที่นี่ หากเป็นการรบกวนข้าต้องขอโทษด้วย”
“รู้ตัวแล้วก็รีบไสหัวไป!”
ชายหนุ่มใช้สายตาเหยียดหยามมองนาง ถ้อยคำที่เอ่ยไม่คิดรักษาน้ำใจอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย
“เจ้าค่ะ”
ไป๋ลี่อินก้มหน้างุด หลุบเปลือกตาลงเพื่อซ่อนน้ำตาที่รื้นขึ้นมา
“ช้าก่อน”
“เจ้าคะ...” เมื่อเห็นว่าเขาเรียกไว้นางจึงรีบหันกลับมาอย่างรวดเร็ว แววตามีประกายความหวังขึ้นมาเล็กน้อย
ทว่าดวงตาคมปลาบของชายหนุ่มตวัดมองคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ถ้อยคำที่เอ่ยออกมานั้นเต็มไปด้วยโทสะร้อนแรง
“ข้ามีน้องสาวเพียงคนเดียว จากนี้ไปอย่าได้เรียกข้าว่าพี่ชายอีก!”
นี่เขารังเกียจนางถึงเพียงนี้เชียวหรือ หญิงสาวถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเอ่ยรับด้วยเสียงสั่นเครือ
“เจ้าค่ะคุณชายใหญ่เฉิน ข้าทราบแล้ว”
---------------------------
“อินเอ๋อร์...แต่งงานกับข้าเถอะนะ อย่าทอดทิ้งสามีคนนี้ของเจ้าเลย”
-----------------------------------
นิยายรักจีนโบราณ แนวโรแมนติกหวาน ๆ ดราม่านิดเดียว อ่านเพลินๆค่ะ
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับชื่อ บุคคล สถานที่ ยุคสมัย หรือเหตุการณ์ใด ๆ ทั้งสิ้น
ฝากดติดตามและกดเข้าชั้นนิยายเรื่องนี้
เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ