"อื้อ...อ๊าาาา...ไม่นะ...จะ...จะแตกแล้ว!" พีทครางเสียงสูง เมื่อความรู้สึกเสียวซ่านพุ่งพล่านไปทั่วทั้งร่าง ช่องทางรักบีบรัดท่อนเอ็นของน้ำแข็งแน่นยิ่งขึ้น
น้ำแข็งคำรามในลำคอ เขาเร่งจังหวะสุดแรงกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปลึกที่สุด ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นอุ่นร้อนเข้าเติมเต็มโพรงนุ่มในกายของพีทจนล้น
เขาทำแบบนี้อยู่นานหลายชั่วโมง ถึงจุดสุดยอดครั้งแล้วครั้งเล่า
"แฮก...แฮก..." พีทหอบหายใจอย่างหนักหน่วง ดวงตาปรือปรอย มองน้ำแข็งที่ยังคงคาค้างอยู่ในกายอย่างเลื่อนลอย ความเจ็บปวดและความเหนื่อยล้าถาโถมเข้ามาจนเขาแทบจะหมดสติไปอีกครั้ง
น้ำแข็งผละกายออกช้าๆ มองดูร่างที่บอบช้ำของพีทด้วยแววตาเย็นชา เขากระชากกางเกงที่กองอยู่ที่ปลายเตียงขึ้นมาสวมลวกๆ ก่อนจะเหลือบไปเห็นกล่องยาคุมฉุกเฉินที่ยังคงวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง
เขาเดินไปหยิบยาคุมฉุกเฉินออกมาสองเม็ด ยื่นเม็ดแรกให้พีท "กินซะ!" เขาออกคำสั่งเสียงกร้าว พีทที่ยังคงสับสนพยายามจะปัดมือออก แต่น้ำแข็งก็จับปลายคางพีทไว้แน่นแล้วยัดยาเข้าปากเขา ก่อนจะบังคับให้กลืน
"อีกเม็ดหนึ่ง กินหลังจากนี้ 12 ชั่วโมง จำไว้ให้ดี" น้ำแข็งวางยาอีกเม็ดไว้ข้างหมอน "ถ้าท้องขึ้นมา กูไม่รับผิดชอบ และมึงก็รู้ว่าผลจะเป็นยังไง"