ใต้แสงดาว บันทึกแห่งการเดินทางของทิม

ในค่ำคืนที่ฝนตกพรำในกรุงเทพมหานคร เมืองที่ไม่มีวันหลับใหล ทิม ชายหนุ่มวัย 30 ปี นักเขียนอิสระที่อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์โทรมๆ ซึ่งดูเหมือนถูกเวลาลืมเลือน กำลังนั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ไม่มีอะไรนอกจากคำไม่กี่คำที่หยุดนิ่งมาหลายวัน ความคิดสร้างสรรค์ของเขาดูเหมือนถูกดึงออกไป ทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่าและคำถามเกี่ยวกับชีวิตที่เขายังไม่มีคำตอบ

วันหนึ่ง ทิมได้รับจดหมายลึกลับจากคนที่เขาไม่เคยรู้จัก มันไม่มีชื่อผู้ส่ง ไม่มีที่อยู่ มีเพียงข้อความที่เขียนด้วยลายมือสั้นๆ ว่า "หากคุณกำลังมองหาคำตอบเกี่ยวกับชีวิตของคุณ มาที่สถานีรถไฟฟ้าริมแม่น้ำเจ้าพระยาในวันพรุ่งนี้ตอนหกโมงเย็น" 

ทิมรู้สึกประหลาดใจกับข้อความนั้น แต่ลึกลงไป เขาไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกบางอย่างที่ดึงดูดให้เขาทำตามข้อความในจดหมายได้ แม้ไม่มีเหตุผลที่แน่ชัด ในวันรุ่งขึ้น เมื่อถึงเวลานัดหมาย เขาตัดสินใจเดินทางไปยังสถานที่ที่ถูกระบุไว้

ที่สถานีรถไฟฟ้าริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทิมพบหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่บนม้านั่ง เธอสวมชุดเดรสสีเทาเรียบง่าย แว่นตากรอบหนาปิดบังดวงตาที่ดูเหมือนเต็มไปด้วยความลับ ใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความสงบแต่ดูเหมือนหลุดลอยจากโลกความจริง เธอไม่พูดอะไรมากนอกจากบอกเขาว่า "ฉันรู้เรื่องราวของคุณทุกอย่าง และทุกคำที่คุณเขียนนั้นมีความหมายมากกว่าที่คุณคิด" 

จากนั้น หญิงสาวนำทางเขาสู่การเดินทางที่แปลกประหลาด โลกที่เหมือนกับจะอยู่นอกเหนือกฎแห่งเวลาและเหตุผล ทิมพบกับสถานที่ที่ดูเหมือนจะเป็นเศษเสี้ยวของความทรงจำและความฝันที่หลุดรอดมา ห้องในบ้านวัยเด็กที่แช่แข็งอยู่ในห้วงเวลา, ถนนที่ไม่มีวันสิ้นสุด, และผู้คนที่ดูเหมือนจะรู้จักเขาในแบบที่เขาเองก็ยังไม่เข้าใจ

ในการเดินทางครั้งนี้ ทิมไม่เพียงแต่พบเจอสิ่งใหม่ๆ แต่ยังค้นพบด้านที่ลึกซึ้งในตัวเขาเอง ความคิด ความทรงจำ และคำถามเกี่ยวกับชีวิตที่เขาเคยเก็บซ่อนไว้เริ่มชัดเจนขึ้น เขาเรียนรู้ว่า บางครั้งคำตอบในชีวิตไม่ได้อยู่ในสิ่งที่เราคิดว่าควรรู้ แต่มันอยู่ในการปล่อยให้ตัวเองเดินไปข้างหน้าแม้จะไม่มีแผนที่ที่แน่ชัด

ในโลกที่เวลาไม่เป็นไปตามกฎเกณฑ์เดิม ทิมเริ่มเข้าใจว่า บางครั้งการที่ชีวิตเดินช้า หรือหยุดนิ่งไปในช่วงหนึ่ง ก็เพื่อให้เราได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองชัดเจนขึ้น เรื่องราวนี้จึงเป็นการเดินทางที่ไม่ได้เกี่ยวกับจุดหมายปลายทาง แต่เกี่ยวกับความหมายที่เขาค้นพบระหว่างทาง