คนที่เรียกตัวเองว่าเพื่อนสนิท...ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้?
“มึงให้กูขอไอจีพี่เรย์ให้ไหมหละลลิน”
“ถ้าเป็นกูขอ พี่เขาอาจจะให้ก็ได้นะ”
มินนี่หันมาพูดกับฉันด้วยท่าทางมั่นใจ เหมือนว่าหากเป็นเธอขอ พี่เรย์จะต้องยอมให้ทุกอย่างที่เธอขอแน่ๆ แต่ทว่าทำไมฉันกลับรู้สึกไม่ อยากให้เพื่อนเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้เลยนะ
“ลลินมึงจำตอนพี่บอลได้ป่ะ”
มินนี่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงร่าเริง ใบหน้าเต็มไปด้วยความสดใสนึกลึกถึงความทรงจำอันแสนหอมหวานในอดีต
“ตอนที่มึงจีบพี่บอลอ่ะ กูก็เป็นคนไปขอเบอร์ ขอไลน์ ไอจี พี่เขาให้นะมึงนะเว้ย”
“มึงจำไม่ได้เหรอ”
“แต่สุดท้ายเขาดันมาชอบกูเอง แถมยังบอกอีกด้วยว่าเขาชอบกู”
มินนี่เอียงคอมองฉันพลางยิ้มแบบคนเหนือกว่า สีหน้าและท่าทางของเพื่อนชวนให้ฉันอยากจะเดินหนีออกจากตรงหนั้น ทว่าขาของฉันกลับไม่ยอมขยับไปไหนและยังคงยืนฟังอยู่ตรงนั้น
“มึงจำได้ป่ะตอนนั้นพี่บอลแม่งยังชมว่ากูน่ารักกว่ามึงตั้งเยอะ”
*******************************************
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
ตัวละครในนิยายไม่มีความเกี่ยวข้องกับ สถานที่ , องค์กร , ตัวบุคคลจริง
ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาทำให้ผู้ใด หรือองค์กรใด เสื่อมเสียชื่อเสียง
ภาษาที่ใช้ในเรื่องอาจมีภาษาพูด คำหยาบ คำแสลง เพื่ออรรถรสและสื่อถึงอารมณ์ของตัวละครในการอ่านเท่านั้น
ตัวละครอาจมีคำพูด พฤติกรรม และความรุนแรงทางเพศ
ที่ไม่เหมาะสมกับผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
*******************************************
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558
ห้ามนำส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของหไอ้สือเล่มนี้ไป
คัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข รวมเล่ม สแกน แปลเป็นภาษาอื่น จัดพิมพ์
หรือเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรโดยเด็ดขาด
*******************************************
Guest
