(เนื้อหาบางส่วน)
ปั้ง!!!
เสียงลั่นไกรดังสนั่นกึกก้องป่าก่อนทิวาจะล้มลง
“โดนแล้วพ่ะย่ะค่ะเจ้าหญิง”
“เจ้ารีบไปยิงอีกตัว เราจะไปดูตัวนั้น”
“พ่ะย่ะค่ะ”
เจ้าหญิงมองหาจิ้งจอกที่ตนยิงได้
‘เจ้าจิ้งจอกน้อย หากว่าเจ้าไม่เจ็บหนักเราจะเลี้ยงให้เป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงของเรา’
เสียงร้องโอดครวญเจ็บปวดเพราะกระสุนปืนยิงสัตว์ทำเขาเลือดไหลนอง ดวงตาพร่ามัวมองท้องฟ้าสีคราม
“เจ้าไม่ใช่จิ้งจอกหรอกหรือ”
“นางฟ้า...”
ภาพเรือนร่างของผู้หญิงทำเขาเอ่ยออกมาก่อนจะหลับไป
“เจ้าหญิง นั่นคนหรือพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้ารีบกลับวังไปบอกท่านปู่ว่าเราจะค้างในป่าแล้วเจ้านำอุปกรณ์ทำแผลมาด้วย”
“แล้วจะให้กระหม่อมบอกกับท่านราชาว่าเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ”
“บอกว่าเราอยากชมหิ่งห้อยจึงได้นอนค้างในป่า แล้วเจ้าอย่าให้ผู้ใดรู้เรื่องของหญิงผู้นี้”
“พ่ะย่ะค่ะ”
เจ้าหญิงรีบปฐมพยาบาลให้หญิงแปลกหน้าก่อนนำสมุนไพรมาห้ามเลือด
‘กระสุนแค่เฉียดถึงกับสลบไปเลยเหรอ สำออยไปไหม’
เจ้าหญิงคาลิสพูดกับหญิงแปลกหน้าที่หลับใหลไป
เมื่อได้มองหญิงหน้าแปลกเจ้าหญิงกลับคิดถึงเรื่องอภิเษก ในแผ่นดินนี้หาได้มีผู้ใดที่เหมาะสมแม้ผู้ร่ำรวยแต่คนเหล่านั้นล้วนแล้วแต่มีประสงค์หาผลประโยชน์
“ทรงคิดกระไรหรือพ่ะย่ะค่ะ”
“เราแค่คิดเรื่องอภิเษก”
“มาค้างในป่าเช่นนี้ก็ดีเหมือนกันนะพ่ะย่ะค่ะ”
“ดียังไง”
“ที่นี่เงียบสงบ เหมาะแก่การให้เจ้าหญิงได้คิดพ่ะย่ะค่ะ”
หน้ากองไฟอบอุ่นแต่ภายในเต็นท์อุ่นยิ่งกว่า คนเจ็บคงมีไข้ถึงได้เพ้อหนาวออกมา
“เดี๋ยวเราเข้าไปดู เจ้าเองก็งีบบ้างเถอะที่นี่ไม่มีใครเข้ามาหรอก”
“ช่วงนี้อย่าวางใจอะไรมากเลยพ่ะย่ะค่ะ”
“เราจะวางใจแต่เจ้าไม่วางใจก็แล้วแต่”
“เช่นนั้นก็ทรงบรรทมให้สบายเถอะพ่ะย่ะค่ะ”
“จะสบายได้ยังไง เราต้องดูแลหญิงผู้นี้...คนอะไรช่างอ่อนแอจริง ๆ”
“ทรงถนอมพระวรกายด้วยพ่ะย่ะค่ะ”
เจ้าหญิงคาลิสเดินเข้ามาภายในเต็นท์ของหญิงแปลกหน้าที่กำลังนอนเพ้อฝันเพราะพิษบาดแผล
“หนาว หนาว หนาว”
“กินยาแล้วก็ยังไม่ดีขึ้นอีกเหรอ”
ใบหน้าซีดเซียวของหญิงตรงหน้าทำเจ้าหญิงคาลิสถอนหายใจเมื่อต้องทำให้เขานั้นอบอุ่นขึ้นบ้าง
เจ้าหญิงถอดเสื้อก่อนเข้าไปอยู่ภายใต้ผ้าห่มของเขาที่ไร้เสื้อผ้าอยู่ก่อนแล้วเพื่อให้ความอบอุ่นของร่างกายทำให้เขานั้นดีขึ้นบ้าง
เขารู้สึกตัวตื่นจ้องมองหญิงแปลกหน้าก่อนจะคิดว่าฝันไปจึงได้ทำบางสิ่ง
“คุณสวยจนฉันอยากครอบครองเอาไว้มองเพียงคนเดียว”
“เจ้าจะบอกอะไรกันแน่”
“เป็นของฉัน คืนนี้เป็นของฉัน”
ชื่อ-สกุล สถานที่ ตัวละคร องค์กร วิชาชีพ เหตุการณ์ต่าง ๆ ในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติขึ้นเพื่อความบันเทิง
ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาชี้นำหรือส่งเสริมการกระทำใด ๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ผู้ที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ
***หม่อมหลวงจรัสทิวาไม่มีอวัยวะเพศเหมือนผู้ชายแต่สามารถทำให้ท้องได้***
