จบ จรัสทิวา
16
ตอน
1.6K
เข้าชม
0
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
21
เพิ่มลงคลัง
นักสำรวจสาวผู้หน้าตาดีพลัดหลงข้ามเขตแดนสู่เมืองวาตา ได้เป็นสวามีรัชทายาทแห่งวาตาเพื่อคอยเคียงข้างส่งเธอขึ้นนั่งบัลลังก์

(เนื้อหาบางส่วน) 

ปั้ง!!! 

เสียงลั่นไกรดังสนั่นกึกก้องป่าก่อนทิวาจะล้มลง 

“โดนแล้วพ่ะย่ะค่ะเจ้าหญิง” 

“เจ้ารีบไปยิงอีกตัว เราจะไปดูตัวนั้น” 

“พ่ะย่ะค่ะ” 

เจ้าหญิงมองหาจิ้งจอกที่ตนยิงได้ 

‘เจ้าจิ้งจอกน้อย หากว่าเจ้าไม่เจ็บหนักเราจะเลี้ยงให้เป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงของเรา’ 

  

เสียงร้องโอดครวญเจ็บปวดเพราะกระสุนปืนยิงสัตว์ทำเขาเลือดไหลนอง ดวงตาพร่ามัวมองท้องฟ้าสีคราม 

“เจ้าไม่ใช่จิ้งจอกหรอกหรือ” 

“นางฟ้า...” 

ภาพเรือนร่างของผู้หญิงทำเขาเอ่ยออกมาก่อนจะหลับไป 

“เจ้าหญิง นั่นคนหรือพ่ะย่ะค่ะ” 

“เจ้ารีบกลับวังไปบอกท่านปู่ว่าเราจะค้างในป่าแล้วเจ้านำอุปกรณ์ทำแผลมาด้วย” 

“แล้วจะให้กระหม่อมบอกกับท่านราชาว่าเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ” 

“บอกว่าเราอยากชมหิ่งห้อยจึงได้นอนค้างในป่า แล้วเจ้าอย่าให้ผู้ใดรู้เรื่องของหญิงผู้นี้” 

“พ่ะย่ะค่ะ” 

เจ้าหญิงรีบปฐมพยาบาลให้หญิงแปลกหน้าก่อนนำสมุนไพรมาห้ามเลือด 

‘กระสุนแค่เฉียดถึงกับสลบไปเลยเหรอ สำออยไปไหม’ 

เจ้าหญิงคาลิสพูดกับหญิงแปลกหน้าที่หลับใหลไป 

  

เมื่อได้มองหญิงหน้าแปลกเจ้าหญิงกลับคิดถึงเรื่องอภิเษก ในแผ่นดินนี้หาได้มีผู้ใดที่เหมาะสมแม้ผู้ร่ำรวยแต่คนเหล่านั้นล้วนแล้วแต่มีประสงค์หาผลประโยชน์ 

“ทรงคิดกระไรหรือพ่ะย่ะค่ะ” 

“เราแค่คิดเรื่องอภิเษก” 

“มาค้างในป่าเช่นนี้ก็ดีเหมือนกันนะพ่ะย่ะค่ะ” 

“ดียังไง” 

“ที่นี่เงียบสงบ เหมาะแก่การให้เจ้าหญิงได้คิดพ่ะย่ะค่ะ” 

หน้ากองไฟอบอุ่นแต่ภายในเต็นท์อุ่นยิ่งกว่า คนเจ็บคงมีไข้ถึงได้เพ้อหนาวออกมา 

“เดี๋ยวเราเข้าไปดู เจ้าเองก็งีบบ้างเถอะที่นี่ไม่มีใครเข้ามาหรอก” 

“ช่วงนี้อย่าวางใจอะไรมากเลยพ่ะย่ะค่ะ” 

“เราจะวางใจแต่เจ้าไม่วางใจก็แล้วแต่” 

“เช่นนั้นก็ทรงบรรทมให้สบายเถอะพ่ะย่ะค่ะ” 

“จะสบายได้ยังไง เราต้องดูแลหญิงผู้นี้...คนอะไรช่างอ่อนแอจริง ๆ” 

“ทรงถนอมพระวรกายด้วยพ่ะย่ะค่ะ” 

เจ้าหญิงคาลิสเดินเข้ามาภายในเต็นท์ของหญิงแปลกหน้าที่กำลังนอนเพ้อฝันเพราะพิษบาดแผล 

  

“หนาว หนาว หนาว” 

“กินยาแล้วก็ยังไม่ดีขึ้นอีกเหรอ” 

ใบหน้าซีดเซียวของหญิงตรงหน้าทำเจ้าหญิงคาลิสถอนหายใจเมื่อต้องทำให้เขานั้นอบอุ่นขึ้นบ้าง 

เจ้าหญิงถอดเสื้อก่อนเข้าไปอยู่ภายใต้ผ้าห่มของเขาที่ไร้เสื้อผ้าอยู่ก่อนแล้วเพื่อให้ความอบอุ่นของร่างกายทำให้เขานั้นดีขึ้นบ้าง 

เขารู้สึกตัวตื่นจ้องมองหญิงแปลกหน้าก่อนจะคิดว่าฝันไปจึงได้ทำบางสิ่ง 

  

“คุณสวยจนฉันอยากครอบครองเอาไว้มองเพียงคนเดียว” 

“เจ้าจะบอกอะไรกันแน่” 

“เป็นของฉัน คืนนี้เป็นของฉัน” 

  

  

ชื่อ-สกุล สถานที่ ตัวละคร องค์กร วิชาชีพ เหตุการณ์ต่าง ๆ ในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติขึ้นเพื่อความบันเทิง 

ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาชี้นำหรือส่งเสริมการกระทำใด ๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

ผู้ที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ 

***หม่อมหลวงจรัสทิวาไม่มีอวัยวะเพศเหมือนผู้ชายแต่สามารถทำให้ท้องได้*** 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว