ในสายตาคนอื่น อาจจะคิดว่าจิรนาหรือจินาและลัทธพลหรือลีวายเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ทว่าใครจะรู้ว่าทั้งคู่มีความลึกซึ้งจนมีโซ่คล้องใจด้วยกันแล้ว
"วาย ฉันว่าเราลืมเรื่องราวคืนนี้เถอะนะ" ฉันตัดสินใจเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทว่าเมื่อลีวายได้ยินเขากลับนิ่งเงียบไป
"ทำไมล่ะจิ มึงโกรธกูเหรอที่กูทำแบบนี้กับมึง"
"เปล่า ฉันไม่ได้โกรธ แต่เเค่รู้สึกไม่โอเคกับการแอบมีอะไรกันลับ ๆ ของเราทั้งคู่"
แม้เธอจะเป็นผู้หญิงที่ใช้ชีวิตสุดติ่งไม่แคร์โลก ทว่าเมื่อมาคิดตริตรองแล้วมันไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดีเลย หินมันกร่อน ใจฉันก็ไม่ต่างกัน
"หากเราจบความสัมพันธ์ที่เกินมา สถานะการเป็นเพื่อนกันของเราก็ยังคงอยู่ แกเข้าใจใช่ไหม วาย" ฉันเอ่ยถาม ก่อนจะจ้องมองหน้าของมันนิ่ง
"กูยังตอบไม่ได้ว่ะ จิ กูคงขาดมึงไม่ได้ อีกอย่างตอนนี้มึงเป็นเมียกูแล้วนะ มึงปฏิเสธอีกไม่ได้หรอก" ลีวายเอ่ยปากสีหน้าเคร่งเครียดที่ต้องกลายมาเป็นคนหลายใจ แต่เมื่อเขาพูดแบบนั้น จินาก็ลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเดินออกไปจากห้องของชายหนุ่มด้วยสีหน้าราบเรียบ
Guest
