ออนไลน์...ที่ใคร ๆ ก็ว่าน่ากลัว แล้วยังต้องมาพบรักในโลกออนไลน์อีก ยิ่งไม่มีใครเห็นด้วย
...แต่แล้ว มนชิต พยาบาลหนุ่มก็พิสูจน์ให้เห็นว่า แม้รักที่พบกันในโลกออนไลน์ เขาก็รักเธอสุดหัวใจ...ปัณฑิตา นักเขียนโนเนม...ดวงใจของเขา
“เธอ...ถ้าเราจะเปิดเพจเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าจะโอเคมั้ย” หญิงสาวถามระหว่างทานไอศกรีม
“เล่าแบบไหนอะ”
“เป็นเรื่องที่เราพบเจอกันไง เก็บไว้เป็นความทรงจำ เธอจะว่าอะไรเราไหม”
“ได้นะ ดีเหมือนกัน จะได้มีไดอารีเป็นของเราเอง”
ตอนแรกก็กลัวเขาจะว่า กลัวเขาจะไม่เข้าใจเหมือนกันนะ แต่ที่ไหนได้เขายินดีเสียอีก
“แล้วจะใช้ชื่อว่าอะไร”
“ยังไม่รู้เลย คิดก่อนนะ”
“ครับ”
“เธอ...เขาทำเพจแล้วนะ” หญิงสาวบอก
“เพจ เพจอะไร” เขาถามอย่างสงสัย
“เพจไดอารี ความทรงจำของเราไง”
“อ๋อ ครับ” พยักหน้าเข้าใจ “แล้วใช่ชื่อว่าอะไร”
“เสี่ยงรัก”
“ทำไมต้องเสี่ยงรัก”
“เพราะเราไม่รู้ว่า เราสองคนจะคบกันนานแค่ไหน เอาจริง ๆ นะ เราไม่อยากเสียใจอีกแล้วอะ เราไม่อยากเริ่มต้นใหม่อีกแล้ว เข้าใจเราใช่ปะ”
“ครับ เขาจะไม่สัญญาอะไรนะ เพราะถ้าสัญญาแล้วทำไม่ได้ จะเสียความรู้สึกกันเปล่า ๆ”
“ค่ะ รักเธอจัง” ซบศีรษะทุยกับไหล่ของแฟนหนุ่ม โดยที่มือของเขาคอยลูบศีรษะเธอเบา ๆ
หากอย่างอ่านเรื่องที่ไรต์เล่าในเพจ สามารถเข้าอ่านได้ที่ Storymypun นะคะ แล้วค่อยมาอ่านนิยาย บอกเลยว่าในนิยายกับชีวิตจริงช่างแตกต่างกันมากเลยค่ะ
ในชีวิตจริงมีแต่น้ำตา มีแต่ความเสียใจ มีแต่เสียความรู้สึก
ส่วนในนิยายมันแฮปปี้ มีความสุขมาก
ชัญญาณ์ภัช