บุปผายั่วรัก พยัคฆ์ไร้ใจ
18
ตอน
3.36K
เข้าชม
2
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
39
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
ข้ามีสัมพันธ์ลับกับสหายสูงศักดิ์ที่เกลียดชังข้าเข้ากระดูก เขากล่าวหาว่าร้ายข้าสารพัดและข้าอยู่ในความสัมพันธ์สวาทนี้มาถึงห้าเดือนเต็มแต่เมื่อท่านอ๋องมีข่าวจะแต่งชายาข้าจึงขอลาตัดขาดแต่เขากลับไม่ยินยอม!

หลิวเมิ่งเซียน แอบรักองค์ชายสาม ฉินหย่งเจิ้งสหายที่คบหากันมาเสียหลายปี สหายที่เอาแต่รังเกียจนางโดยนางเองก็ไม่อาจหาสาเหตุใดได้ แต่เพียงไม่นานเมิ่งเซียนก็ได้รู้ เมื่อสหายทั้งสองคนของนางเริ่มเปิดเผยความรู้สึกต่อกัน นานวันเข้ายิ่งเผยชัด องค์ชายสามผู้องอาจรูปงาม เขามีใจให้สวี่ชุนฮวาสหายของนาง บุตรสาวอัครเสนาบดีใหญ่ หากกระนั้นทั้งที่รู้อยู่เต็มอกเมิ่งเซียนก็ไม่อาจตัดใจรักสหายผู้นี้ได้

และเมื่อจู่ ๆ เทพจันทราประทานโอกาสมาให้นางมีรึจะไม่ลองคว้าไว้ซักครา 

'เหตุใดองค์ชายรูปงามจึงลุ่มหลงในสตรีเช่นนี้ เขาเหลวไหล เสเพล เที่ยวสตรีร่ำสุรา งานราชสำนักเอาใจออกห่าง เหตุเพียงเพราะสวี่ชุนฮวาแต่งให้องค์รัชทายาทผู้เป็นพี่ชายต่างมารดาเขาเช่นนั้นหรือ' 

ในขณะที่องค์ชายสามเสียใจลุ่มหลงมัวเมาในกามและสุรา เมิ่งเซียนที่ไม่อาจทนมองสภาพเช่นนั้นของบุรุษที่ตนเเอบมีใจให้ได้ อีกทั้งประจวบกับเหตุการณ์ระทึกที่พานพบทำให้เขาและนางตกอยู่ในห้วงสวาท นางและเขาจึงตกลงอยู่ในสัมพันธ์ลับของกันและกันมาจนเมิ่งเซียนรู้ว่าส่วนหนึ่งที่เขายินยอมกระโจนสู่สมรภูมิสวาทกับนางเพื่อแก้แค้นที่นางชี้แนะสหายซึ่งเป็นนางในดวงใจเขาให้แต่งเข้าตำหนักบูรพา เขาจึงล่อลวงนางด้วยพายุเพลิงอารมณ์สวาท 

แต่ยิ่งนานวันอ๋องรูปงามยิ่งเรียกหานางเข้าปรนนิบัติถี่ขึ้น ๆ องค์ชายหนุ่มร้ายกาจ เขาเป็นดั่งม้าศึกที่ขับเขี่ยวนางไม่รู้เหนื่อย อีกทั้งเร่าร้อน ร้อนรุ่ม หากแต่วาจาเล่ากลับด่าว่านางสารพัดเว้นเสียแต่ตอนอุ่นเตียงเท่านั้นแหละที่เขาวิงวอนนางด้วยเสียงทุ่มนุ่มลึก เมิ่งเซียนลุ่มหลงรัก และนางมั่นใจว่าจะสามารถแทรกเข้าดวงใจอันด้านชาและบดเบียดพื้นที่ของสหายอีกคนได้ในซักวัน อีกทั้งนางยังได้ยินป้าอวิ๋น บอกว่าท่าทางอ๋องหนุ่มนั้นถูกใจนางจนลืมทางกลับตำหนักเสียแล้วกระมัง ยิ่งเพิ่มความฮึกเหิมพลั้งเผลอคิดว่านางสำคัญ และดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ภายนอกจะค่อย ๆ ดีขึ้น ด้วยหย่งเจิ้งนั้นพูดคุยกับนางมากขึ้น อีกทั้งยังชอบมองนางด้วยสายตาแปลกประหลาด จนกระทั่งความจริงวิ่งปะทะใจดวงน้อยอย่างจังเมื่อมีข่าวลือว่าจวนอ๋องของเขาจะแต่งชายา วันนั้นคือวันที่นางเสียใจสุดซึ้ง และตัดสินใจเสียสิ้นที่จะบอกลาเขา

เมิ่งเซียนคิดว่าในเมื่อท่านอ๋องจะตบแต่งชายาเป็นเรื่องเป็นราว และนางไม่นิยมชมชอบประเภทใช้สามีร่วมกับใคร นางเองหวงของนางบุรุษที่นางรักควรรักและซื่อสัตว์มีนางเพียงคนเดียว ในเมื่อท่านอ๋องเลือกแล้วเช่นนั้นนางเอกเราก็ไม่ลังเลที่จะลาจากเช่นกัน แต่นางก็หาได้ตัดขาดเสียจริงจังเห็นแก่สัมพันธ์ที่ผ่านมา เช่นนั้นจึงบอกกล่าวให้เขารู้ว่าสามารถคบหาเป็นสหายได้ดั่งเช่นเดิม และนางก็เริ่มมองหาเรียกใช้งานแม่สื่อเช่นกันเมื่อถูกทางตระกูลเริ่มเร่งรัดเรื่องทายาทสืบตระกูลถี่ขึ้นจนนางเอกก็ชักรำคาญ ในขณะที่กำลังมองหาบุรุษที่คู่ควรอยู่นั้น เมิ่งเซียนกลับพบว่าามีก้อนแป้งน้อย ๆก่อเกิดขึ้นในครรภ์เสียแล้ว เช่นนั้นนางจึงตัดสินใจให้ถ้วนถี่ย้ายไปอยู่กับญาติผู้พี่ฝั่งมารดา  

เรื่องวุ่นวายยังไม่ทันได้แต่หย่งเจิ้งกับนำพาความวุ่นวายมาก่อนกวนนางไม่ล้มเลิกรา เขานั้นตามรังควานนางตามถามเมื่อรู้ว่านางท้อง อีกทั้งโมโหเลือดขึ้นหน้าหาว่านางนั้นคบซ้อนมีความสัมพันธ์ทับซ้อนระหว่างคบหากับเขา องค์ชายวายร้ายโมโหเป็นบ้าเป็นหลังแทบกระอัก เขามั่นใจว่าให้คนเฝ้านางอย่างดีอีกทั้งรัดกุม แล้วนางเอาเวลาไหนไปคบหาบุรุษอื่นกัน! เช่นนั้นนางก็อย่าได้หวังว่าจะอยู่อย่างสงบ เขาจึงตามตอแยจองล้างจองผลาญนางไม่เลิกรา จนญาติผู้พี่นางทนความโง่งมของเขาไม่ไหวจึงได้เฉลยความจริงให้คนโง่เง้าได้รู้แจ้ง งานนี้องค์ชายเริ่มคิดไม่ตกแล้วว่าจะง้อเมียอย่างไรดี รู้ใจตัวเองก็เกือบจะเสียน้องไปแล้วเนี่ย 

ฉินหย่งเจิ้ง องค์ชายสามบุตรสายตรงบุตรชายที่จักรพรรดิทรงโปรดปราณอีกทั้งตามใจเป็นอย่างมาก เขาเสียใจทำตัวเหลวไหลเพียงเพราะนาง สตรีที่รักมากแต่งเข้าตำหนักบูรพของผู้เป็นพี่ ใจแกร่งมิอาจทานทนไหวจึงได้แต่ใช้สุราและนารีมาปรนนิบัติปลอบใจ จนเขาพลั้งเผลอมีสัมพันธ์สวาทกับสหายชังอีกทั้งเป็นนางที่ชี้แนะชุนฮวา ในเมื่อนางเป้นต้นเหตุเช่นนั้นนางเองก็ต้องรับโทษทัณฑ์นี้อย่างสาสมเสียเถิด หึ! 

แต่! นางช่างเอวอ่อนปรนนิบัติถูกใจ เก่งงานบ้าน ทำอาหารอร่อย ปรนนิบัติเอาใจถูกใจเขาสมเป็นเจ้าของหอคณิกามีชื่อ จนฉินอ๋องนึกถูกใจว้ำลุ่มหลงความเอวอ่อนของสหายชังของเขาเป็นอย่างมาก แต่เอวอ่อนเเล้วเช่นไร ครั้นจะให้แต่งนางเป็นฉินหวายเฟย นางคู่ควรเช่นนั้นหรือ! ฝันไปเสียเถอะ! แต่นั้นก็ไม่เทียบเท่ากับนางแอบมีสัมพันธ์กับบุรุษอื่นระหว่างคบหากับเขาจนกระทั่งมีมารหัวขนก่อกำเนิดขึ้น วันที่ได้รู้นั้นเฉินอ๋องโกรธ โมโห เดือนดาลจนแทบกระอักเลือด  

หึ! เป็นเจ้าเองที่กระโจนเข้ามาในวังวนของข้า เป็นเจ้าเองที่กล้าชี้แนะนางในดวงใจของข้า และเป็นเจ้าที่ต้องการข้าและหวังสูงเป็นชายาของข้า เจ้าช่างกล้ามากล้าต่อกรเล่นแง่กับข้า และเป็นเจ้าที่หักหลังข้าคบหาบุรุษอื่น เป็นเจ้าเมิ่งเซียน! 

เนื้อเรื่องก็จะประมาณนี้ ส่วนอรรถรสไรท์ขอนำพาคุณรี้ดทุกท่านไปร่วมอ่านพร้อมกันนะคะ สุดท้ายนี้ขอขอบพระคุณทุกท่านที่คอยสนับสนุนเสมอมาและไรท์หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะตลอดไปนะคะ 

 

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกยอดการอ่าน ยอดสนับสนุน และทุก ๆ ความคิดเห็นนะคะ 🙏🙏😄🍃 

นิยายเขียนขึ้นจากจินตนาการ ไม่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ห้ามคัดลอก ดัดแปลงใด ๆ ทั้งสิ้น 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และฉบับเพิ่มเติม 2558 

  

สุดท้ายนี้ไรท์หวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะสนุกไปกับนิยายของไรท์นะคะ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว