ร่ายรักท่านอ๋องไร้ใจ

อันหนิงเยว่ หรือเยว่เล่อ บุตรสาวแม่ทัพแห่งแคว้นต้าเว่ย บรรพบุรุษนางหลั่งเลือดสิ้นชีพในสนามรบเพื่อปกป้องต้าเว่ยจนสงบสุขมาจนถึงทุกวันนี้ ครอบครัวตายจากท่านแม่ท่านพ่อของนางพลีชีพในสนามรบจนฮ่องเต้เยี่ยเทียนหลงสำนึกในบุญคุณจึงรับเลี้ยงนาง พร้อมทั้งดูแลอย่างดีเยี่ยงองค์หญิงของตน เยว่เล่อถือเป็นโฉมงามแห่งต้าเว่ยคนหนึ่ง นางทั้งงามทั้งโดดเด่น ใบหน้างดงามรูปโฉมเย้ายวน แต่เมื่อครั้งยังไม่ปักปิ่นนางไปอยู่กับท่านตาซึ่งเป็นชาวทุ่งหญ้า เช่นนั้นจึงซึมซับวัฒนธรรมของชาวทุ่งหญ้ามาเต็มเปี่ยม การพูดจาการเล่นหูเล่นตาแพรวพราวอย่างมั่นใจ การแต่งกายเปิดเนื้อโชว์หนัง กล้าคิดกล้าพูดซึ่งผิดแผกจากสตรีแห่งต้าเว่ย นางหลงรักจวิ้นอ๋องน้องชายของฮ่องเต้หัวปักหัวปำ อาจหาญยั่วยวน สตรีใดในต้าเว่ยกล้าแย่งท่านอ๋องไปจากนางก็มาข้ามศพนางไปก่อนเถอะ  

แต่! ไม่ว่านางพยายามเช่นไร ยั่วยวนก็แล้ว ใกล้ชิด แนบชิดก็แล้ว ทำเรื่องต่ำช้าจนตกเป็นของท่านอ๋องก็แล้วแต่อ๋องหนุ่มรูปงามก็ยังไม่สนใจซ้ำทำท่ารังเกียจนาง เมื่อดวงใจถูกเหยียบย้ำครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไร้ค่ามีหรือจะทนไหว เมื่อพยายามจนถึงที่สุดแล้วไม่เห็นค่านางจึงยอมถอยห่าง แต่เหมือนว่าจวิ้นอ๋องจะไม่ยอมให้มันเป็นเช่นนั้น! 

เยี่ยเฟยหลง หรือ จวิ้นอ๋อง อ๋องหนุ่มรูปงามเก่งกาจทั้งบุ๋นทั้งบู้ พระอนุชาอันดับสองที่ฮ่องเต้ และไทเฮารักและโปรดปราน จวิ้นอ๋องถูกตามใจมาตั้งแต่ยังเล็ก ทั้งยังร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่ของฮ่องเต้ตั้งแต่ครั้งยังเป็นรัชทายาท เหตุนี้สิ่งใดที่จวิ้นอ๋องต้องการฮ่องเต้เเละไทเฮาล้วนไปเสาะหามาให้ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่บัลลังก์ที่ไม่อาจยกให้โดยง่ายและจวิ้นอ๋องเองก็ไม่ได้ฝักใฝ่ ชีวิตอ๋องหนุ่มสงบสุขเสมอมาจนกระทั่งนาง บุตรสาวอดีตแม่ทัพใหญ่ อันเยว่เล่อ สตรีน่าตายที่วัน ๆ เอาแต่ยั่วยวนบุรุษ รูปร่างเย้ายวนสายตาแพรวพราว นางประกาศว่าเขาเป็นของนางอย่างอาจหาญ เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ ไม่รู้ว่านางใช้ส่วนใดคิดสตรีเช่นนางงั้นหรือจวิ้นอ๋องจะนำมาเป็นฮูหยินคุมจวน เขาปฏิเสธรักนางครั้งแล้วครั้งเล่าแม้ตกอยู่ในคืนเร่าร้อนเพราะยากำหนัดที่นางลอบวางในอาหารคืนนั้น เพียงคืนเดียวนางกลับประกาศไปจนทั่ววังหลวงนั่นทำให้เขาโมโหแบบไม่เคยเป็นมาก่อน นับแต่นั้นไม่ว่าไปที่ใดล้วนมีนางตามเกาะเขาไปทั่วราวลูกลิง จนวันนั้นที่เขาและนางทะเลาะกันอย่างหนักเพราะความหึงหวงเกินเหตุของนางจึงทำให้ความอดทนสิ้นสุดพูดจาทำร้ายจิดใจนางอย่างรุนแรงจนเตลิดหนีหายและเลิกสนใจตน นั้นแหละทำให้เขารู้ว่าเขาถูกช่วงชิงหัวใจไปเสียแล้วพร้อมกับนางที่จากเขาไป! 

ลู่พ่านเอ๋อร์ หรือ พ่านพ่าน บุตรีเสนาบดีใหญ่มีสัญญาหมั้นหมายกับองค์ชายเจ็ด สุ่ยโอหยาง สัญญาหมั้นหมายที่นางมิได้ยินยอม คนที่นางรักคือท่านอาเขาต่างหาก จวิ้นอ๋อง 

องค์ชายเจ็ด สุ่ยโอหยาง หลงรักสหายอย่างเยว่เล่อมานาน แต่ไม่กล้าเอ่ยกลัวว่าจะทำลายมิตรภาพระหว่างเขาและนาง จึงได้แต่แอบรักข้างเดียวทนดูนางเที่ยวไล่ขอความรักจากผู้เป็นอาอย่างเจ็บปวด จนล่วงรู้ว่าคู่หมั้นอย่างพ่านพ่านหลงรักท่านอา จึงได้ตกลงทำสัญญากันว่าจะแยกทั้งสองออกจากกัน เช่นนั้นทั้งเขาและนางก็ต่างสมหวังแล้วสิ! 

สวัสดีค่ะทุกคน ได้ฤกษ์เปิดเรื่องใหม่ของไรท์เสียที วันนี้ขอฝากลูกสาวเยว่เล่อไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของแม่ ๆ ทุกคนด้วยนะคะ ฝากเอ็นดูน้องด้วยน๊า 

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ใด ๆ ทั้งสิ้น เป็นอีกเรื่องที่ไรท์ตั้งใจจะแต่งให้จบ ดราม่าอาจมีบ้างไม่หนักหน่วง แต่ฟีลกู๊ดก็ยังมีอยู่น๊า ลูกเขยไม่นอกกายนอกใจน๊า 

สุดท้ายนี้ไรท์หวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะสนุกไปกับนิยายของไรท์นะคะ 

ฟู่จินเฟย 

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกยอดการอ่าน ยอดสนับสนุน และทุก ๆ ความคิดเห็นนะคะ 🙏🙏😄🍃 

นิยายเขียนขึ้นจากจินตนาการ ไม่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ห้ามคัดลอก ดัดแปลงใด ๆ ทั้งสิ้น 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และฉบับเพิ่มเติม 2558 

กดติดตาม 

กดเพิ่มเข้าชั้น 

เพื่อไม่พลาดการอัพเดตนะคะ