“หมอคิมมินก็บอกว่า...กรี๊ด!!หมออุ้มมินทำไมคะ!?” หมออุ้มมินเข้ารถใส่เข็มขัดให้เรียบร้อย ตัวเองก็ได้เดินอ้อมไปขื้นอีกฝัง
“หมอ...”
“นั่งนิ่งๆ มิน ดึกแล้วกลับคนเดียวไม่ปลอดภัยเดี๋ยวผมไปส่งโอเคไหม?”
“แล้วไปกับหมอปลอดภัยหรอคะ”
“คุณกลัวผมหรอ?”
“หึๆ มินพูดเล่น มินรู้อยู่หรอกว่าหมอเป็นคนดีไม่ทำอะไรมินหรอก ใช่ไหมคะ”
“แล้วถ้าบอกว่าไม่ละ”
“คะ??” ได้ยินคำนั้นเธอถึงกับหันขวับทันที “หมอพูดอะไรนะคะเมื่อกี้?” หมอไม่ตอบแล้วหันมามองหน้ามินนิ่งๆ สายตาท่าทีแบบนี้ยิ่งทำให้เธอรู้สึกระแวง
“ถ้าผมทำอะไรคุณ คุณจะทำไง” เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงต่ำ มินถึงกับทำตัวไม่ถูก แล้วเตรียมเปิดประตูจะลงจากลง หมอคิมที่เห็นแบบนั้นก็หลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง “หึๆๆ กลัวจริงหรอ”
“ป่าวค่ะมินจะกลัวทำไมละ หมอพูดเล่นจริงๆใช่มั้ยคะ”
“ผมไม่ได้พูดเล่น”
“หมอ...” มินหันไปมองหน้าหมออีกรอบ แต่จังหวะหันกลับมาก็โดนหมอดึงเข้าไปจูบ จนมินตกใจอ้าปากค้างตาเบิกค้างตาโตเป็นไข่หาน หัวใจมันเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมานอกอก
“....”
“....”
Guest
