อยู่ๆหนุ่มพ่อเลี้ยงเมืองเหนือ ก็ได้เด็กคนหนึ่งเข้ามาไว้ในอุปการะโดยไม่เต็มใจ แต่พอได้มาแล้ว เขาก็ตั้งหน้าตั้งตาเป็นผู้ปกครองที่ดี และทำหน้าที่ได้โดยไม่ขาดตกบกพร่อง แม้คนรอบข้างจะขัดขวางสักแค่ไหนก็ตาม เขาสู้เพื่อหล่อนเสมอและให้แต่สิ่งที่ดี ดูแลราวไข่ในหิน
แต่ก็ต้องผิดหวังรุนแรงกับการกระทำที่เปรียบเสมือนหักหลังกัน ความโกรธ ผิดหวัง และหมดใจ ทำให้ผู้ปกครองที่ดีเปลี่ยนไปในทางตรงกันข้าง
“เธอต้องจ่ายคืนทุกความรู้สึกที่ฉันให้ไปสายป่าน”
ในเมื่อเลี้ยงให้ดีไม่ได้ เขาก็จะหน่วงเหนี่ยวเธอไว้ ให้จ่ายคืนทุกสิ่งที่เขาให้ไป
*************
“โสมม…ต่ำตม ไม่รักดี! เราขาดกัน เธอบรรลุนิติภาวะและเรียนจบแล้ว ต่อไปนี้ถือเสียว่าเราไม่รู้จักกัน เห็นหน้าที่ไหน ก็ไม่ต้องทัก”
“ไม่…อย่าทำแบบนี้ ฟังหนูก่อน”
“ไม่มีอะไรต้องพูดอีก ก็เห็นๆกันอยู่ว่าเธอนอนอ้าขารอผู้ชายอยู่ในห้องนี้ และไอ้หื่นหน้ามืดคนนั้นมันก็เป็นฉัน! หาเงินใช้เองได้แล้วนี่ ไม่จำเป็นต้องมีฉันในชีวิตของเธออีกต่อไป”
***************
“เธอรู้กฎของไร่นี้ดีกว่าใครสายป่าน เธอรู้ดีว่าฉันไม่ชอบอะไร เกลียดอะไร แหกกฎ หักหลังทรยศ เธอทำมันครบ ไอ้จ่อย…ไปหาไม้เรียวมา!”
***************
“ไม่…อย่าทำ…ป่านไม่เต็มใจ”
“ทำไม…ผัวจะเอาทั้งทีต้องให้ใช้กำลังกันทุกครั้งเลยหรือไง อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าที่ดิ้นเร่าๆอยู่นี่เพราะห่วงไอ้ชายชู้ที่มันรออยู่หน้าไร่”
“ไม่มีคำว่าชู้เพราะคุณไม่ใช่ผัวป่าน”
“พูดอีกทีสิ ว่าฉันไม่ใช่ผัวเธอ”
R
Guest
