คุณกันฑ์

   ​“หึ”  

    ​กันณ์ถอดเสื้อที่ใส่มาตั้งแต่เช้าโยนลงตะกร้าอย่างไม่สนใจว่ามันจะลงหรือจะกองไปบนพื้น แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป แต่พอเดินผ่านหน้ากระจก ร่างสูงก็หยุดชะงักและก้าวเข้าไปยืนมอง  

   ​เด็กน้อยที่ว่านอนสอนง่ายของเขา วันนี้เธอไม่ง่าย เธอขัดใจเขา มันเกิดอะไรขึ้น วันนั้นเธอยังกอดเขาหลับปุ๋ยคาอกอยู่เลย  หลับในอ้อมแขนของกันและกันทั้งคืน 

  ​“ ตัวเล็ก ๆ แต่กัดเจ็บชะมัด” 

   ​กันฑ์ยกมือขึ้นลูบหน้าอกที่มีรอยแดงรูปเขี้ยวน้อย ๆ ที่ฝังอยู่บนนั้น  หรือเขาจะแก่เกินไปจริง ๆ เขามันแก่ไปสำหรับเธอใช่ไหม  

    ​แล้วสายตาที่เธอคอยส่งมามันคืออะไร ความหลงแบบเด็ก ๆ สินะ แบบที่ผู้หญิงบ้าดาราที่ตัวเองชื่นชอบ พักหนึ่งแล้วก็หายไป อีกไม่นานมันก็จะหายไปใช่ไหม