คืนร้าวราน (มีอีบุ๊กแล้วค่ะ)

คืนร้าวราน 

ภวิศเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนซึ่งมืดสนิทเช่นเดียวกัน มือหนาเอื้อมไปเปิดไฟ ครู่หนึ่งเขาถึงเห็นกระดาษที่อยู่บนโต๊ะ มันถูกทับด้วยก้อนหินสีสดใสที่เขาเก็บมาจากทะเลตอนที่พาเธอไปเที่ยวหาดป่าตองเมื่อหลายเดือนที่แล้ว 

ลายมือของเธอ 

รวิกานต์ไม่เคยเขียนจดหมายมาก่อน แต่เขาคุ้นและจำลายมือเธอได้ เพราะเธอมักจดรายการข้าวของให้เขาไปซื้อให้อยู่บ่อยครั้ง 

แต่ในนั้นก็มีคำอยู่แค่ไม่กี่คำ เขามือสั่นระริกขณะที่หยิบก้อนหินออกแล้วคว้ากระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอ่าน 

"ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าข้อความนี้จะทำให้คุณรู้สึกไม่ดี แต่วุ้นมีคนอื่นค่ะ วุ้นอยากไปสร้างชีวิตใหม่ที่มีความสุขกับเขา ลาก่อนค่ะ" 

แผ่นกระดาษตกจากมือปลิวสู่พื้น 

........ 

สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ นักอ่านทุกท่าน 

ดอกฝิ่นมาทักทายพร้อมกับนิยายเรื่องใหม่  

ชื่อเรื่องอาจจะดูดราม่า คงต้องลองติดตามกันดูนะคะ 

- ดอกฝิ่น - 

​