ผิดเองที่เธอยอมเป็นของเล่นของเขาโดยที่ไม่เรียกร้องอะไร คิดไว้ว่าสักวันเขาจะรัก แต่เปล่าเลย นับวันเธอยิ่งรู้สึกทรมานในความสัมพันธ์ที่ไม่มีความคืบหน้าจึงขอออกไปจากชีวิตของเขา จากนั้นจึงเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนที่พร้อมจะเปิดเผยความสัมพันธ์ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ อยู่ดี
“ปล่อยเอยนะคุณกร ปล่อย...”
“อยากจะร้องก็ร้องให้ดังๆ ไปเลย คนในบ้านนั้นจะได้รู้ว่าคุณเป็นของผม ให้รู้กันไปว่ามันยังจะอยากยุ่งกับคุณอยู่อีกไหม”
“คุณมันคนเห็นแก่ตัว เอยเกลียดคุณ อื้อ...” เขาวางคนตัวเล็กลงบนเตียงได้ก็คร่อมขึงตัวเธอเอาไว้แล้วก้มบดจูบอย่างไร้ความนุ่มนวลอีกรอบ
สองมือหนากดข้อมือเรียวขึงกับเตียงไม่ยอมให้เธอได้ทุบตีตัวเองได้ เกลียดอาการที่เธอทำเหมือนเขาเป็นสิ่งที่น่าขยะแขยงนัก ในเมื่อก่อนหน้าก็เคยนอนอ้าขาให้เขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง คิดแล้วก็ยิ่งโมโห
เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจนตนาการ ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี่ด้วยนะคะ
ติดตามอัปเดตนิยายใหม่ๆ หรือพูดคุยกับไรท์ได้ที่ FB: ไรท์เกว
*ไม่นอกกายนอกใจค่ะ
Guest
