กลเล่ห์เพทุบายรัก

ได้มาร่วมงานแต่งในฐานะน้องสาว แต่ทำไมเรื่องราวกลับตาลปัตร 

เพราะอยู่ดีๆ เธอก็ถูกเปลี่ยนสถานะจาก 'ว่าที่น้องภรรยา' กลายมาเป็น 'ภรรยา' แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย 

งานนี้เลยต้องหาทางหนี... แต่ทำไมอยู่ดีๆ เธอถึงตกหลุมพรางของ 'สามี' ได้ซะงั้น 

วิณณ์ กิตติรักษ์  

ผู้ชายหน้าตาย เจ้าของรีสอร์ตและไร่ผลไม้ ที่จู่ๆ ก็กลายมาเป็น 'สามี' ของเธอแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย 

เขาเป็นแปลกทั้งความคิดและการกระทำ... จนทำให้เธอเกิดความสงสัยถึงที่มาที่ไปว่าจริงๆ แล้ว อีกฝ่ายเป็นใครกันแน่ ! 

พิมพ์พิศา หรือ แพร 

ก่อนจะมาเป็น 'ภรรยา' ของคนหน้าตาย สถานะของเธอยังเป็นแค่เด็กสาวธรรมดาที่เพิ่งจะเรียนจบจากมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ 

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตมันเหมือนจะดูผิดพลาดไปหมด 

เมื่ออยู่ดีๆ ก็ถูกเปลี่ยนสถานะจาก ‘ว่าที่น้องภรรยา’ กลายมาเป็น ‘ภรรยา’ แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย 

คำโปรย 

‘เอาสิ พนันก็พนัน... เธอยืนยันได้พันเปอร์เซ็นต์เลยว่าพี่สาวของตัวเองไม่ได้หนีการแต่งงานในครั้งนี้ไปอย่างแน่นอน’ 

“ได้ค่ะ หนูยอมรับในข้อเสนอพวกนี้ แต่ว่า...” ยังมีแต่ “ถ้าเกิดหนูพิสูจน์ได้ว่าทางครอบครัวของหนูไม่ได้เป็นฝ่ายผิด คุณจะทำยังไง” 

“ฉันก็จะแถมเงินให้อีกสามเท่าจากที่พ่อหนูเคยได้เป็นการปลอบใจ แล้วหนูก็จะเป็นอิสระอย่างที่ตัวเองต้องการ” อือหือ สามเท่า!... ป๋ามากค่ะ “แต่ถ้าหากว่า...” 

ชมเชยอีกฝ่ายไปได้ไม่เท่าไหร่ คนหน้าตายก็ยื่นข้อเสนอให้เธอเพิ่มอีกหน จนพิมพ์พิศาถึงกับรีบส่งสายตาไปมองคนตรงหน้าด้วยความคับข้องใจ 

“แต่ถ้าหากว่าถ้าทางครอบครัวของหนูเป็นฝ่ายผิด หนูจะต้องชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมดห้าเท่า พร้อมกับที่หนูจะต้องผลิตลูกให้ฉันอีกสามคน!”  

************************* 

ลมหายใจอุ่นร้อนที่สื่อถึงกันมันทำให้เธอตัวสั่นขึ้นมาอีกครั้ง 

หญิงสาวถึงกับสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่เพื่อเพิ่มความกล้าหน้าด้านให้กับตัวเอง ก่อนที่จะขยับริมฝีปากเล็กเข้าไปหาความอ่อนนุ่มของอีกฝ่าย 

ใบหน้าหวานหลับตาลงช้าๆ แล้วใช้ริมฝีปากของตัวเองพุ่งเข้าหาริมฝีปากหยักของเขาอย่างรวดเร็ว 

เธอจุมพิตเบาๆ แล้วผละออก นั่นถึงกับทำให้วิณณ์ยิ้มกว้างออกมาและพูดคำปรามาสเธอแทบจะทันที 

“นี่คือจูบของหนูเหรอ” 

“ก่ะ... ก็มันไม่ใช่เหรอคะ” 

“ไม่ใช่... มันไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย แล้วอย่างนี้พี่จะกินน้ำหวานของหนูได้ยังไง” ไม่พูดเปล่าแต่เขากลับฉกวูบลงมาหาริมฝีปากของเธอซะเอง 

วิณณ์ส่งปากหยักบดคลึงคลอเคลียกับริมฝีปากนุ่มอย่างช้าๆ สอนสั่งผู้อ่อนด้อยประสบการณ์ด้วยการละเลียดชิมขบเม้มความนุ่มนั้นเบาๆ ก่อนจะส่งปลายลิ้นร้อนเข้ามาทักทายปลายลิ้นเล็กของเธออย่างหยอกเย้า กระหวัดเกี่ยวไล่ต้อนลิ้นเล็กๆ เพื่อลิ้มชิมน้ำหวานที่เขาต้องการ 

อาการนี้เกิดขึ้นมาอีกแล้ว... พิมพ์พิศาถึงกับหูอื้อตาลายไปหมด สายตาเริ่มพร่ามัวด้วยอารมณ์พิศวาสที่เขาจุดขึ้น 

“อื้อ...” รสสัมผัสของมันช่างเย้ายวนเหลือเกิน จนทำให้เธอเผลอขยุ้มบ่าแกร่งของเขาแน่นเข้า 

“อืม...” จุมพิตวาบหวามที่เกิดขึ้นทำให้ชายหนุ่มเริ่มอดใจไม่ไหว ก่อนจะผละออกจากมันช้าๆ แล้วกระซิบคนตรงหน้าด้วยเสียงกระเส่า “ดูดลิ้นพี่ด้วยสิครับ”  

คำสั่งหวานที่ผ่านเข้ามากระทบโสตประสาทนั้นทำให้คนตัวเล็กกว่าถึงกับพร่าเบลอไปหมด ตอนนี้พิมพ์พิศาไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น รู้แต่เพียงว่าต้องทำตามคำที่เขาร้องขอ 

ใบหน้าหวานจึงยื่นหน้าเข้าไปจุมพิตปากอุ่นอ้าวอีกครั้ง ก่อนจะใช้ปากนุ่มคลอเคลียกับริมฝีปากหยักไปมาแล้วแลบปลายลิ้นเล็กของเธอดูดดึงลิ้นสากเหมือนมันเป็นของหวานที่แสนอร่อย 

คราวนี้เล่นเอาวิณณ์ถึงกับครางออกมาเลยทีเดียวเมื่อความต้องการดำมืดของตัวเองมันตีตื้นขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง 

เสียงครางกระหื่มในลำคอบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเขานั้นเริ่มฉุดอารมณ์ปรารถนาของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่แล้ว 

‘เธอ... กำลังจะทำให้เขาคลั่ง’ 

ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ 

ฝากติดตาม กดเข้าชั้นกันไว้เยอะๆ นะคะ 

ขอบพระคุณมากๆ ค่ะ 

รัตติกาลรัก