ตัวละคร
ลู่ อี้เฉิน
:ลู่ อี้เฉิน ประธานบริษัทผลิตรถยนต์ที่ใหญ่ที่สุดในเซี่ยงไฮ้ ของจีนเเละยังเป็นเจ้าพ่อเเข่งรถที่ใครต่อใครต่างก็รู้จักเเละเเกร่งกลัว ด้วยฝีมือที่เก่งกาจหาใครจะเทียบกับเขาได้ เเต่หลังจากได้ขึ้นมาดูเเลงานบริหารเต็มตัวทำให้เขาเองไม่ค่อยได้ลงไปเล่นสนุกกับรถเสียเท่าไร เเถมครอบครัวของเขาเองยังเป็นผู้ทรงอิธิพลในจีนที่ใครต่อใครต่างก็ให้ความเคราพเเละไม่กล้าหยาม ไม่ว่าจะผิดหรือถูก
เหอ เหมยลี่
: สาวจีนเชื้อสายไทย เกิดเเละโตในเซี่ยงไฮ้เเม่ของเธอเป็นคนไทย ได้มาพบรักกับพ่อของเธอที่เซี่ยงไฮ้ระหว่างที่เเม่เดินทางมาทำงานที่นี่หลังจากนั้นเเม่ก็ตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่นี่กับพ่อเเบบถาวร หลังจากนั้นไม่นานพ่อเเละเเม่ของเธอก็จากเธอไปตั้งเเต่เธออายุ14ปี จากนั้นเธอก็ย้ายมาอยู่กับอาม่าที่ป่วย เมื่อเรียนจบเธอก็ทำงานหาเงินมารักษาอาม่าที่ป่วยด้วยมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ซ้ำร้ายเธอยังถูกเเฟนตังเองส่งตัวไปเป็นของเดิมพันอีก
ไลล่า
:น้องสาวสุดที่รักของอี้เฉิน อี้เฉินรักเธอดังหัวเเก้วหัวเเหวน เธอเป็นคนอ่อนโยน ใจดี เเต่ตามพร้อมกับโรคซึมเศร้าหลังจากที่เธอเเท้งลูกคนเเรกเพราะกินยาเกินขนาด
เจียวมิ่ง
:ลูกน้องคนสนิทของอี้เฉิน สนิทกันมากว่าเจ้านายกับลูกน้อง เเม่อี้เฉินจะไม่ได้เรื่องมากอะไรกับเจียวมิ่งมากนักเเต่ตนก็พอจะรู้หน้าที่ของตนดีพอ จึงไม่อาจคิดเป็นอื่นได้นอกจากลูกน้องกับเจ้านาย เเต่กับคนอื่นนั้นเขา…
______________________________________________.
“ฉันขอผู้หญิงคนนั้นเป็นเดิมพันในครั้งนี้ด้วย”
“ไม่ได้! เธอไม่เกี่ยวเเละเราก็ตกลงกันไปเเล้ว ช่วยรักษาสัญญาที่ตกลงกันด้วย” ฟางหรงขู่
“ฮ่าฮ่าๆ ไอ้สัญญานั่นน่ะฉันรักษาอยู่เเล้ว เเต่ฉันเเค่จะขอเธอเพิ่มก็เท่านั้นเอง สวยดี”
“คงจะไม่ได้! นายจะขออะไรก็ได้ยกเว้นเธอ” ฟางหรงเริ่มกังวลใจเมื่อเห็นท่าทีอี้เฉินไม่ยอม
“เกมนี้ชักจะเริ่มสนุกเเล้วสิ”
ฟางหรงมีอาการตื่นกลัว ใจเริ่มไม่สงบเมื่อฝ่ายนั้นยืนยันหนักเเน่นในสิ่งที่ต้องการ ยังไงสะเขาจะไม่ยอมให้เธอต้องตกไปอยู่ในมืออี้เฉินหรอก เพราะเธอคือคนที่เขารักเเละทนุถนอมที่สุด
“นายไม่มีสิทธิ์เรียกร้องหรือเสนออะไรทั้งนั้น จำได้ไหมว่านายก่อเรื่องอะไรไว้ ถ้าไม่อยากตายก็อยู่เงียบๆเเล้วทำตามที่สั่ง” อี้เฉินเท้าเเขนเเกร่งกับประตูรถของฟางหรอง ก้มหน้าลงมาเตือนสติด้วยสีหน้าเข้มๆ
“เธอเป็นเเฟนฉัน!”
“เเล้ว…ยังไง” เลิกคิ้วสูง
“นายจะอยากได้เธอไปทำไมกัน เธอก็เเค่ผู้หญิงจนๆคนหนึ่งไม่มีอะไรเลย เธอคงไม่เหมาะกับนายหรอก”
“ฉัน…พูดชัดเจนพอเเล้วนะ ฉันอยากได้เธอในการเดิมพัน เเละหลังจากจบถ้านายเเพ้ นายก็ขับต่อไปเลื่อยๆอย่าได้คิดกลับมาที่นี่อีก
“มันจะเกินไปเเล้วนะ อี้เฉิน”
“ไม่เกินไปหรอก ถ้าเทียบกับสิ่งที่นายเคยทำไว้” เขาหันกลับมาบอกคู่กรณีอีกครั้งก่อนที่จะได้ยินเสียงประกาศ
“เอาล่ะทุกท่านครับ ได้เวลาเเข่งขันเเล้ว ขอให้ทุกคนประจำที่ให้เรียบร้อยด้วยครับ” ทุกคนต่างเเยกย้ายออกจากสนามเเข่ง เหลือไว้เพียงฟางหรงกับอี้เฉินที่ประจำอยู่ในรถของตนเป็นที่เรียบร้อย ทั้งสองต่างจ้องตากันด้วยอารมณ์หลากหลาย
“ฉันอยากได้อะไรฉันก็ต้องได้ นายรู้ดีนิ”
***บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง รวมถึงบริบทเรื่องทั้งหมด เนื้อเรื่องเกิดจากจินตนาการการดังนั้นตัวละครในเรื่องจึงไม่มีอยู่จริง***
🔞เนื้อเรื่องบางส่วนอาจมีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับ18+ ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน🥰