อีเดน… สวนสวรรค์อันอุดมสมบูรณ์ของพระผู้เป็นเจ้า
คุณเคยคิดที่จะไปที่นั่นหรือเปล่า ?
ไร้ซึ่งกิเลส ไร้ซึ่งกฎเกณฑ์ ไร้ซึ่งการแบ่งแยกชนชั้น…
นั่นแหละครับ คือที่ที่ผมอาศัยอยู่
ดินแดนซึ่งผู้คนตอบสนองกิเลสตัณหาทุกสิ่งอย่างโดยการแย่งชิง
อนาธิปไตยอันแสนป่าเถื่อนคือสิ่งที่ยอมรับได้
และทุกคนเท่าเทียมกันในฐานะสัตว์ตัวหนึ่ง
กฎระเบียบที่มีก็เหมือนไม่มี …
ปลาใหญ่กินปลาเล็ก มีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่มีสิทธิ์ครอบครอง
บนกฎเกณฑ์แห่งห่วงโซ่อาหาร
ผมคือเหยื่อในวงจรการถ่ายทอดพลังงานอันแสนวิปริตของโลกใบนี้
เธอก็ด้วย
“ถ้าคุณไม่เคยอ่อนแอ คุณก็จะไม่เคยสูญเสียอะไรเลย และไม่เคยมีใครเกิดขึ้นมาพร้อมความแข็งแกร่ง”
เสียงที่ไม่อาจได้ยิน
“เมื่อฉันพร้อมที่จะปกป้องใครสักคน ฉันจะไม่มีวันกลับไปเป็นดั่งเช่นคนขลาดในวันวานที่ไม่สามารถรักษาอะไรไว้ได้สักอย่าง … เพราะในวันที่ฉันล้มลง ฉันเชื่อเสมอว่าเขาเหล่านั้นจะไม่ทอดทิ้งฉันไปอีก”
เสียงเอื้อนเอ่ยอันแสนโศกา
“ไม่มีอะไรสูญเปล่า … เราทุกคนต่างทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อชดใช้ให้กับตนเอง และหากมันไม่สร้างความลำบากให้แก่ใคร คงไม่ผิดหากฉันจะขอเห็นแก่ตัวบ้าง”
เสียงของความพยายาม
“ความเจ็บปวดมันไม่สามารถสอนกันได้หรอก … แกจะไม่มีวันทนได้จนกว่าจะได้ลิ้มรสมันด้วยตัวของแกเอง”
เสียงของบิดาผู้สูญเสียบุตรสาวไปตลอดกาล
_____________________________________________________________________________________________________
ติดตามพูดคุย รับข่าวสาร และเข้ามาเล่นด้วยกันได้ที่แฟนเพจ Gaoth ค่ะ แต่เล่นในนี้ก็ได้นะคะ ขอบคุณทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่านค่ะ
*หมายเหตุสักเล็กน้อย นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาบางส่วนเกี่ยวกับการใช้ความรุนแรง (ในหลาย ๆ ความหมาย ) ความมุ้งมิ้ง ซึ้งใจ มีเพียงน้อยนิดโปรดพิศพินิจด้วยความสตรอง <3 แฮ่
Gaoth
Gaoth
Guest
