หญิงใบ้ที่รักของคุณชายเซียว​ ​

นางหลับตาแน่นเมื่อจู่ๆก็ถูกเซียวอี้หานดึงแขนกระชากร่างนางจนล้มไปนั่งอยู่บนตักหนา

'คุณชาย ท่านทำอะไรหรือเจ้าคะ?' สาวใช้ตัวน้อยทำภาษามือถามไถ่นายของตนด้วยความสงสัย เมื่อเห็นว่าเขากำลังถอดอาภรณ์ออกอย่างช้าๆ

“อากาศวันนี้หนาวยิ่งนัก ข้าเปลี่ยนใจอยากออกกำลังกายเรียกเหงื่อก่อนแล้วค่อยกินข้าว” เซียวอี้หานกดร่างเล็กที่เริ่มถอยหลังหนีตนลงนอนบนเตียง มือหนาลูบไล้ใบหน้าเรียวเบาๆพร้อมก้มหน้าสูดกลิ่นเรือนผมงามที่ปล่อยยาวสะบัดไปมา

ซิงเยียนใช้มือผลักแผ่นอกตรงหน้าออกเบาๆ

'คุณชาย' ร่างเล็กสั่นระริกจ้องมองใบหน้าอีกฝ่ายด้วยนัยน์ตาตื่น

มือหนาปลดชายอาภรณ์ของนางออกพร้อมโน้มตัวพรดจูบลงบนลำคอระหงของนางเบาๆ

“ซิงเยียน เจ้าต้องเป็นของข้า หากมิได้เจ้ามาครอบครองข้าคงได้ตายตามิหลับเป็นแน่ชั่วชีวิตนี้”