คำโปรย
ปีที่แล้วนางได้รับใบอนุญาตผู้สอบบัญชีหลังจากตรากตรำทำงานอย่างหนักปิดงบการเงินของบริษัทไปสามแห่งก็ได้พักผ่อนในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ทำไม่ตื่นมาอีกทีอยู่ในบรรยากาศจีนโบราณพร้อมระบบกวนตี*นี่กัน บอกว่าตายไม่พอยังส่งไปเกิดเป็นเมียตัวภัยพิบัติที่ตายด้วยการแขวนคอหน้ากำแพงเมืองอีก
เดี๋ยวก่อนนี่ต้องเป็นความฝันแน่น ๆ ทำไมระบบบ้านี่ต้องดาวน์โหลดข้อมูลใส่สมองพร่ำเพรื่อด้วย วิ่งห้ากิโลในยี่สิบนาทีไปต่อยคนอะนะ? ใครทำก็บ้าแล้ว แล้วนี่บ้านหรือห้องน้ำสาธารณะทำไมมันโทรมอย่างนี้! จบภารกิจเอาใจเด็กนี่แล้วนางคงเป็นยอดหญิงสู้ชีวิตแน่ ๆ บ้าเอ๊ย!
[หมายเลขหนึ่ง ฮูหยินหลิวซินอี๋มารดาของหวางเยี่ยนเฉิน นิสัยดุร้ายเห็นแก่ตัวทำโทษหวางเยี่ยนเฉินอยู่บ่อยครั้ง จุดจบตายเพราะถูกฆ่าโดยหวางเยี่ยนเฉิน ]
[หมายเลขสองโจวหลิ่วอินภรรยาคนแรกของหวางเยี่ยนเฉินนิสัยเห็นแก่ตัวรักเงินทองหลังจากหวางเยี่ยนเฉินถูกส่งไปอยู่ในชนบทก็ขโมยเงินหนีออกมา ตายเพราะถูกแขวนคอหน้าประตูเมืองโดยหวางเยี่ยนเฉิน]
[หมายเลขสามซุนจือหลินหญิงสาวที่หวางเยี่ยนเฉินแอบชอบ เป็นสาวใช้ในห้องครัวนิสัยรักสงบชอบอยู่กับธรรมชาติมักหยิบยื่นน้ำใจให้หวางเยี่ยนเฉินบ่อยครั้ง ตายด้วยโรคชรา]
มื่อตัดสินใจได้เหลียงเซี่ยนหนิงจึงจิ้มลงไปที่ตัวเลือกสาม
[ระบบกำลังเชื่อมต่อคุณกับโจวหลิ่วอิน สถานที่บ้านเดิมในชนบทของตระกูลหวาง]
“..เดี๋ยวนะ..กดอันที่สามไปไม่ใช่เหรอ” กดลงไปตัวเลือกสุดท้ายชัด ๆ ทำไมหน้าจอขึ้นสีเขียวตรงตัวเลือกที่สอง ไม่ตลกนะ จะให้ถูกแขวนคอตายเหรอ
[ระบบกำลังถ่ายโอนข้อมูลให้คุณเป็นฮูหยินของผู้ก่อภัยพิบัติ กำลังโอนถ่ายข้อมูลใน สาม..]
“เดี๋ยว!”
[สอง]
เหลียงเซี่ยนหนิงจับไปที่หน้าจอแสดงผล ตายแบบแขวนคอหน้าประตูเลยนะ อีกอย่างเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้วด้วยแถมสามียังเป็นตัวภัยพิบัติไม่ใช่รึไง
“หยุดก่อน!”
[หนึ่ง]
“..โอ๊ย!”