“อย่าเพิ่งถอด!” แพทริคหยุดชะงัก เขาหันมามองหญิงสาวพลางเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม “คือ... ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่คนเดียวในห้อง ฉันคิดว่าคุณควรไปแก้ผ้าในห้องน้ำจะดีกว่านะคะ” “ทีคุณยังแก้ผ้าตรงนี้ได้เลย” เขามองมาที

“คุณเข้ามาห้องฉันทำไม?!” 

ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่เขาเดินไปดูป้ายชื่อที่หน้าห้อง แล้วกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง 

“ผมพักห้องนี้” ตอบหญิงสาวแล้วเขาก็เอาเป้ใบเล็กที่สะพายอยู่บนหลังไปโยนบนเตียง แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่ 

แต่คำตอบของเขาทำเอาปานพิมพ์ตาโต 

แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอมาสัมมนาแทนคุณเอื้อมพล ดังนั้นทางรีสอร์ทจึงจัดให้เธอได้พักอยู่กับเขา... 

“ผมเพิ่งรู้ว่ามิสเตอร์เอื้อมพลเป็นผู้หญิง” ชายหนุ่มบอกยิ้ม ๆ แต่คำพูดนั้นทำให้ปานพิมพ์ไหวไหล่ 

“คุณเอื้อมพลเป็นผู้ชายค่ะ เขาไม่สบาย ฉันก็เลยมาสัมมนาแทนเขา” 

“อ้อ...” เพื่อนร่วมห้องลากเสียงยาว “ยินดีที่รู้จัก ผมคีแรน แพทริค” แนะนำตัวแล้วชายหนุ่มก็ยื่นมือมาให้ 

ปานพิมพ์มองมือของเขาก่อนจะเอื้อมไปสัมผัสเบา ๆ เพียงแค่นั้นมันก็ทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ ราวกับมีกระแสไฟฟ้าอ่อน ๆ แล่นไปทั่วทั้งกาย 

“ยินดีที่รู้จัก ฉันปานพิมพ์ คุณเรียกฉันว่า พิมพ์ก็ได้ค่ะ” 

ชายหนุ่มยิ้มเซ็กซี่ให้ จากนั้นเขาก็จัดการถอดเสื้อออกแล้วเหวี่ยงไปบนเตียงนอน 

ปานพิมพ์ที่มองตามไปถึงกับตาโต พอมิสเตอร์แพทริคจะถอดกางเกงออก เธอก็ร้องห้ามเสียงหลง 

“อย่าเพิ่งถอด!” 

แพทริคหยุดชะงัก เขาหันมามองหญิงสาวพลางเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม 

“คือ... ตอนนี้คุณไม่ได้อยู่คนเดียวในห้อง ฉันคิดว่าคุณควรไปแก้ผ้าในห้องน้ำจะดีกว่านะคะ” 

“ทีคุณยังแก้ผ้าตรงนี้ได้เลย” เขามองมาที่เธอ ซึ่งตอนนี้เธอยังใช้ผ้าห่มห่อตัวอยู่เลยด้วยซ้ำ 

ปานพิมพ์เม้มริมฝีปาก แล้วบอกกับเขาอย่างใจเย็นว่า “นั่นเป็นเพราะฉันอยู่คนเดียว และฉันก็ไม่คิดด้วยว่าเพื่อนร่วมห้องของฉันจะเป็นผู้ชาย” 

แพทริคมองหญิงสาวยิ้ม ๆ แต่เขาก็ไม่ได้เดินไปถอดกางเกงในห้องน้ำตามที่ปานพิมพ์บอกแต่อย่างใด นอกจากยืนถอดกางเกงตรงนั้น 

ซึ่งการกระทำของเขาทำเอาหญิงสาวถึงกับหน้าร้อนผ่าว เธอเบือนหน้าหนี 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว