เมฆสีรุ้ง

"ใครส่งข้อความมาให้"สีรุ้งยกมือถือให้คิงอ่าน"โห ..คุณเมฆส่งข้อความมาให้ด้วยอ่ะ มึงคือคนสำคัญป่ะเนี้ย"สีรุ้งทำหน้าเก้อเขิน

"สำคัญเหี้ยอะไรล่ะแต่ละวันควงสาวขึ้นห้องไม่ซ้ำเลยละสักคนคงส่งมาตามปกติแหละ"สีรุ้งพูดกับคิง

"กูว่าเสียงมึงงอนๆว่ะ" 

ผ่านไปครึ่งชั่วโมงอัคมารับเด็กหนุ่มทั้งสองไปสถานที่หนึ่งซึ่งแน่นอนว่าพวกเขาไม่เคยมาแน่นอนเมื่อไปถึงทั้งคู่ทำตาค้างอ้าปากค้างเพราะที่นั่นคือสวยมาก "ทะเลสวยอะไรอย่างนี้"คิงมองไปที่สีรุ้งและยิ้มให้อย่างมีความสุข

"พวกผมขอไปเล่นน้ำทะเลได้ไหมครับ"สีรุ้งมองไปที่คุณเมฆคล้ายกับขออนุญาตผู้ปกครองอีกฝ่ายพยักหน้าและทั้งคู่ก็วิ่งลงทะเลทันที